اطلاعیه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم درباره عدم شایستگی آیت الله شریعتمداری برای مرجعیت
در تاریخ ۳۱/۰۱/۱۳۶۱
بسم الله الرحمن الرحیم
«اما من کان من الفقهاء صائناً لنفسه، حافظاً لدینه، مخالفاً لهواه مطیعاً لامر مولاه فللعوام ان یقلدوه و ذلک لایکون الا بعض فقهاء الشیعه» امام حسن عسکری(ع)
فقهایی که خود ساخته و پاسدار دین و مخالف هوای نفس و فرمانبر امام و مولای خود باشند، مردم می‌توانند از آنها تقلید نمایند و همه فقهاء و عالمان دین جز بعضی چنین نیستند.
امت اسلامی طلاب و فضلای حوزه‌های علمیه، مردم مسلمان بویژه مردم متدین و غیور آذربایجان:
از روزهای اول نهضت مقدس اسلامی از آقای شریعتمداری امور بسیاری صادر می‌شد که دست‌اندرکاران نهضت بویژه جامعه مدرسین آنها را شایسته مقام مرجعیت شیعه نمی‌دانستند ولی برای حفظ وحدت و انسجام صف روحانیت مبارز از بازگو کردن آنها سخت دوری می‌جستند، تا بحمدالله انقلاب مقدس اسلامی پیروز گشت و مردم یکدل و یک جهت به این انقلاب دل بستند، ولی این شخص بر خلاف مصالح اسلام و انقلاب و بر خلاف اعتقاد و نظر فقهی خود که در مجله الهادی و در حضور عده‌ای از مدرسین تصریح کرده بود با اصل ولایت فقیه مخالفت کرد، و دیدید آنچه دیدید و کرد آنچه نباید بکند، حتی فردی از همان اعوان و انصار خودش یکی از پاسداران همان منزل را به قتل رساند وتا چند روز بهانه‌ای برای کوبیدن انقلاب بدست آورد و همچنان به مخالفت و کارشکنی و براندازی ادامه داد تا شرکت در کودتای نوژه و براندازی اخیر که در مصاحبه تلویزیونی قطب‌زاده خائن ملاحظه فرمودید.
کیست که طرح کشتن امام و نابودی مردم جماران و براندازی جمهوری اسلامی‌را بداند و فریاد نزند؟
اگر بخواهم امور خلاف عدالت را بشماریم مثنوی هفتاد من کاغذ شود لذا ضمن تأکید بر اینکه مراجع قضائی منحصراً باید به این امر رسیدگی نمایند، بنا به وظیفه شرعی بر خود لازم دانستیم که سقوط مشارالیه را از شایستگی مرجعیت بالصراحه اعلام نماییم تا افرادی از مسلمانان که در حالت تردید و دودلی بودند تکلیف خود را بدانند و احیاناً با تقلید خود به اسلام و انقلاب ضربه وارد نکرده باشند گرچه طلاب عزیز و فضلاء خود اعلان کرده‌اند که از گرفتن شهریه او خودداری خواهند کرد، ما هم تأکید بر خودداری همه آقایان را از گرفتن آن لازم می‌دانیم.
«فمن کان مؤمنا کمن کان فاسقاً لایستوون ان ارید الا الاصلاح ما استطعت و ما توفیقی الا بالله علیه توکلت و الیه انیب»
