تولد و دوران كودكي:
حجت الاسلام والمسلمين محمدجعفر امامي در سال 1322 و در شب عيدفطر، در روستاي «لايزنگان» (خشم عليا) از توابع شهرستان «داراب» استان فارس، در ميان خانوادهاي مذهبي چشم به جهان گشود. پدرش روحاني نبود، ولي پدر بزرگش در كسوت روحانيت بود، اما از راه باغداري و كشاورزي زندگي خويش را اداره ميكردند.
دوران تحصيل:
حجت الاسلام والمسلمين امامي دوران ابتدايي را در زادگاه خود، ابتدا در مكتب خانه و پس از آن در مدرسة ابتدايي آن روز به تحصيل گذراند. در سال 1337 به «حوزه علميه داراب» كه تحت سرپرستي مرحوم آيةالله نسابه اداره ميشد وارد شد و تا سال 1341 در آنجا بود.
در طي اين سالها، دروس دورة مقدمات و بخشي از دروس دورة سطح را آموخت و سپس به «حوزه علميه قم» آمد. در قم، نخست به مدرسه رضويه رفت و دروس دورة سطح را پي گرفت و در مدتي كوتاه، آن را به پايان برد. سپس به درس خارج استادان مشهور آن روزگار رفت و از محضر بسياري از آنان بهرهمند شد. اما استاد اصلي او در اين بخش آيتالله العظمي مكارم شيرازي بود.
استادان:
حجت الاسلام والمسلمين امامي در سالهاي تحصيل خود به محضر استادان بسياري شرفياب شد. او در حوزه علمية داراب، جامع المقدمات را نزد مرحوم حاج شيخ علي آقا منوچهري(ره)، سيوطي، شرح قطر و بخشي از لمعه، قوانين و مطول را نزد حجج اسلام مرحوم حاج شيخ محمدعلي عندليبي و مرحوم حاج شيخ محمد حسن عندليبي فرا گرفت و بخش ديگر آن را در قم در محضر آيةالله حاج شيخ علي پناه اشتهاردي آموخت. رسائل را نزد آيةالله شيخ حسين نوري و آقاي صديقين فرا گرفت، در قسمتي از مكاسب و شرح تجريد علامه از مرحوم آيةالله حاج شيخ غلامحسين شرعي استفاده كرد و قسمت ديگري از مكاسب وكفايه را در بحث آيةالله العظمي مكارم شيرازي حضور يافت و تا پايان كفايتين در اين درس شركت داشت (و در همين مدت بقية دروس دبيرستان را به طور متفرقه امتحان داد).
با پايان دوره سطح، در درس خارج فقه و اصول حضرات آيات عظام گلپايگاني، ميرزاهاشم آملي، حاج شيخ مرتضي حائري، مكارم شيرازي و شريعتمداري شركت كرد و در فلسفه از استاد حضرت آيةالله جوادي، در عرفان از بحثهاي استاد حضرت آيةالله حسن زادة آملي و در تفسير از محضر حضرت آيةالله مشكيني بهرههاي بسيار برد.
فعاليتهاي علمي و فرهنگي:
مهمترين فعاليت حجت الاسلام والمسلمين امامي در اين عرصه، همكاري در تأليف تفسير نمونه، پيام قرآن و اخلاق در قرآن است. «تفسير نمونه» كه محصول تلاش گروهي از محققين، زير نظر حضرت آيةالله العظمي مكارم شيرازي بود، كوششي براي آشنايي همگان با قرآن و مفاهيم آن است.
استاد امامي و برخي ديگر از استادان و فضلاي حوزه، در طول سالهاي متمادي به تحقيق در قرآن و آماده سازي اين تفسير مبادرت نمودند. ترجمه سه جلدي نهج البلاغه را با همكاري دوست خود، حضرت حجت الاسلام والمسلمين شيخ محمد رضا آشتياني، زير نظر حضرت آيةالله العظمي مكارم شيرازي انجام داد و نیز در تهيه و تأليف «پيام امام اميرمؤمنان(ع)» که شرحی است بر نهج البلاغه، تحت نظر معظمله شركت کرد.
از حجت الاسلام والمسلمين امامي، كتب ديگري نيز منتشر شده است كه برخي از آنها به شرح زير است:
1ـ رهبري امام علي(ع) (ترجمه كتاب المراجعات)،
2ـ اسلام و مسائل زندگي،
3ـ پاي سخنان پدر (بحثي روان در باره فرقة ضالة بهائيت)،
4ـ اسلام و استعمار،
5ـ اسلام و مسائل روز،
6ـ طرحي نو در تدريس عقائد (با همكاري، براي سازمان تبليغات اسلامي)،
7ـ نظام دفاعي اسلام (جهت ارتش جمهوري اسلامي ايران، با همكاري)،
8ـ روزه، روش نوين براي درمان بيماريها،
9ـ خدمات اجتماعي در اسلام،
10ـ ترجمه و شرح فشردهاي بر صحيفة سجاديه (با همكاري، جهت سازمان اوقاف و امور خيريه)،
11ـ بيست درس عقائد (جهت عقيدتي سياسي نيروي انتظامي)،
12ـ جزوة درسهاي عقيدتي و اخلاقي براي مهمانداران هواپيمايي جمهوري اسلامي ايران،
13ـ چراغ ايزد، بررسي فشرده و نقدي بر سخنراني «هاشم آغاجري» در «خانة معلم همدان»،
14ـ «راست قامتان جادة توحيد، اما زبد…!!»، پاسخي به نامة 127 نفر ازنمايندگان مجلس ششم به مقام معظم رهبري،
15ـ ستارهاي كه غروب كرد (شرح حال آيتالله نسابه)و…
همچنين، مقالات متعددي از ايشان در نشرياتي همچون: نشرية سالانه «نسل جوان»، پيام حوزه» و… به چاپ رسيده است.
فعاليتهاي سياسي:
حجت الاسلام والمسلمين امامي، در پيش و پس از انقلاب اسلامي در عرصههاي گوناگون سياسي حضور فعال داشته است. او در سالهاي حكومت پهلوي براي تبليغ به نقاط مختلف كشور سفر ميكرده و در آنجا ماهيت رژيم پهلوي را افشا مينموده است، تا آنجا كه رژيم پهلوي او را ممنوعالمنبر كرد و تا پيروزي انقلاب اين ممنوعيت ادامه داشت.
از آغاز ورود او به قم كه مبارزة مرجعيت و روحانيت با تصويب «لايحة انجمنهاي ايالتي و ولايتي» بر ضد رژيم پهلوي شروع شد، همواره در تمام صحنههاي اين مبارزه شركت داشت. او در جريان رفراندوم و لوايح ششگانه، در سخنراني جلسة مهم مدرسين حوزه كه پس از لغو مصوبة انجمنهاي ايالتي و ولايتي در مسجد اعظم قم كه در آن آيةالله العظمي مكارم و مرحوم حجت الاسلام حاج شيخ مرتضي انصاري سخنراني كردند و موضع مدرسين حوزه را اعلام داشتند و در كليه سخنرانيهاي امام راحل، آيةالله العظمي امام خميني چه آنها كه در مسجد اعظم ايراد فرمودند و چه سخنراني معروف مدرسه فيضيه در عصر عاشورا شركت داشت. و نيز در صحنة پانزده خرداد در قم كه ملت ايران به خاك و خون كشيده شدند، حضور داشت.
در شب و روز آزادي امام(ره) از حبس و حصر و حضور مردم قم در بيت ايشان و ورود هيأتهاي ديدار كننده از شهرستانهاي كشور، و سخنراني آن حضرت در مسجد اعظم و در جشن بازگشت حضرت امام كه در فيضية منعقد گرديد و نيز در سخنراني ضد كاپيتولاسيون كه در بيت خود حضرت امام(ره) در محلة يخچال قاضي قم انجام گرفت، در تمامي اين مراحل حضور داشت.
او پس از انقلاب نيز درصحنههاي گوناگون، همواره پشتيبان انقلاب و امام(ره) بوده است،در آغاز به نمايندگي از امام در آمادگاه منظرية قم و در ستادانقلاب، مدتي در سازمان برنامه و بودجه و مدتي در وزارت بازرگانيانجام وظيفه نمود. در طي سالهاي دفاع مقدس نيز با تنظيم كتابنظام دفاعي اسلام و بحثهاي «عقائد و اطلاعات» رزمندگان اسلام رابا مباني دفاع و ديدگاه اسلام در بارة آن آشنا ميساخته است
حجت الاسلام والمسلمين امامي از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در سوم شعبان المعظم 1429 برابر با پانزدهم مرداد ماه 1387 بعد از نماز صبح دعوت حق را لبیک گفته و به ملکوت اعلی پیوست.
«روحش شاد و یادش گرامی باد»