نامه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خطاب به رئیس جمهوری در انتقاد به کارهای ایشان
در تاریخ آذرماه 1359
بسم الله الرحمن الرحیم
حضور محترم جناب آقای دکتر سید ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور دامتأییداته
پس از ابلاغ سلام و تحیت، از اینکه رنج سفر را به خود هموار کرده برای تنظیم و تجهیز نیروهای مسلح اسلام در جبهههای جنگ کوشش میکنید قدردانی و سپاسگزاری میکنیم. امید اینکه در این جنگ حساس و سرنوشت ساز سپاهیان اسلام بر دشمنان غلبه کرده شاهد پیروزی باشیم. ولی اجازه بدهید به طور خصوصی این درد دل را با شما در میان بگذاریم. ما میدانیم که جنابعالی از موقعیت حساس و فوق العاده ایران و دشمنان داخلی و خارجی و ضرورت رهبری امام امت و وضع مزاجی ایشان کاملاً اطلاع دارید. شما از هزاران شهید و معلول این انقلاب و خواستههای آنان به خوبی آگاهید. با توجه به این مطالب آیا برای شخصیت مسؤولی مثل شما که به پیروزی انقلاب عنایت دارد سزاوار بود که در یک چنین موقعیت حساسی نقاط ضعف درست یا نادرست حکومت اسلامی را به دنیا اعلام کند و به دست دشمنان انقلاب و تفرقهاندازان و رادیوهای بیگانگان سوژه بدهد. مگر رهبری انقلاب و قلب ملت ایران در به همین روزها در سخنان شورانگیز خود از اختلافات و خودخواهیهای مصادر امور اظهار نگرانی نکردند؟ مگر شما نمیدانید که این قبیل سخنان تفرقه انداز قلب حساس امام امت را مکدر میسازد و سلامتی ایشان را به مخاطره میاندازد؟ مگر توجه ندارید که وقتی قلب امام متأثر میشود قلب جامعه روحانیت و تمام ملت ایران متأثر میگردد؟
آیا بهتر نبود مشکلات خودتان را با مصادر امور که برادران و همکاران شما هستند به طور خصوصی در میان میگذاشتید و حل و فصل مینمودید؟
آیا برای رئیس جمهور یک کشور نیرومند انقلابی زیبنده است که در حضور مردم از مجلس و دستگاه رادیو تلویزیون گلایه کند؟
آیا فکر میکنید با چنین روشی میتوان بر دشواریها غلبه کرد و کشتی متلاطم انقلاب اسلامی ایران را به ساحل نجات رسانید؟
جناب آقای رئیس جمهور آیا میدانید که هزاران شهید و معلول و آواره این انقلاب و رزمندگان جان بر کف جبهههای نبرد و روحانیت مسؤول و متعهد و همه ملت مسلمان و فداکار و شهید پرور ایران از شما چه انتظاری دارند؟
همه انتظار دارند که برای اجرای قوانین اسلام و قانون اساسی و به ثمر رساندن انقلاب شکوهمند اسلامی ایران فداکار باشید. و با عقل و تدبیر مشکلات را حل کنید و اگر در بین دیگران هم اختلافی بود درصدد اصلاح برآیید و بدین وسیله آبروی جمهوری تازه اسلامی را در جهان حفظ کنید و تمام نیروهای ملت را در راه انقلاب به کار گیرید. نه اینکه اختلافات را دامن بزنید و کشتی انقلاب را متلاطمتر سازید و دوستان را مأیوس و دشمنان را شادمان گردانید.
در خاتمه مراتب قدردانی و احترامات ما را بپذیرید. به امید پیروزی