پیام جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به مردم مصر برای قیام در برابر حاکمان ظالم
در تاریخ ۳۰/۰۱/۱۳۶۱
بسم الله الرحمن الرحیم
الله اکبر، این ندای مسلمین از میان آتش و خون است.
الله اکبر، که این فریاد هزاران ستم کشیده از زیر غل و زنجیر است.
الله اکبر، این سلاح کوبنده میلیونها مستضعف جهان است،
الله اکبر، این صدای آشنای محرومین سرزمین مصر و فلسطین است،
لااله الاالله، این شعار بحق رنج کشیدگان و آوارگان جهان سوم است،
الله اکبر، که امروز معبد فرعونیان از خون جوانان مسلم آذین بندی میشود،
لااله الاالله، که چوبههای دار فرعونیان دوباره شاهد مظلومیت و نابرابری کفر جهانی با محرومین است.
الله اکبر، که امروز کاخهای بپا شده از خون هزاران هزار مؤمن به الله از این فریاد به لرزه درآمده،
الله اکبر، که این فریاد همه دشمنان خدا و مرتجعین منطقه را به وحشت انداخته،
الله اکبر، فریاد زن، بپاخیز، بخروش، بستیز، ای برادر، ای مسلمان، ای عزیز دربند، ای رنج کشیده، ای همسنگر،
الا ای مسلمین تاریخ ساز مصر، حماسه آفرینان صحنه پیکار، پرخاشگران از جان گذشته نیل… انقلاب ما نیز از خون پاک اسلامبولیها نشأت گرفت، و هر روز که شهر و خیابان ما با گلولههای آمریکایی دشمن به خون دهها شهید مظلوم گلگون میشد، فرداهایش ملت ما با شوری بیشتر و فریادی خشمگینتر به قیامی دیگر برمیخاستند و هفتهها پشت سر هفتهها، اربعینها پس از اربعینی دیگر و همینطور جوش و خروشی بیش از پیش تجلی یافت تا آنکه قطره قطره خون عزیزان ما در دشت و هامون، و فریاد در گلو خفه امت ما بهم پیوست و ناگهان سیلی خشمگین از ز مین جوشید و طوفانی عظیم بپاخاست و بنیان هزاران ساله دیو بد صفت را از جای کند، شما نیز بپاخیزید و برزمید و اعدام بناحق اسلامبولی و یاران را نقطه عطفی بر مبارزات هزاران ساله خود قرار داده و بار دیگر سخن بحق اسلامبولی را بیان کنید که:
«اگر گلولهها سینههای ما را ندرد، شیرازه قرآن را خواهد درید».
آری، قهرمان مصر، دیگر حاکمان سرزمین مصر آنچه که برایشان اهمیت ندارد اسلام شما و قرآن شماست، آنچه که برایشان معنی ندارد فریاد «وا قدسا» و «وااسلامای» اسلامبولیهاست، بیایید تا دست در دست هم به فریاد «هل من ناصر» اسلام پاسخ مثبت گوییم و برای این قیام پرشکوه ایران را الگو قرار دهیم که دشمن تنها از این اسلحه نومید و مأیوس است که همان: «کلمه توحید و توحید کلمه است».