اعلامیه ی جمعی از اساتید و فضلای حوزه ی علمیه قم درباره ی راهپیمایی مردم ایران در تاسوعا و عاشورا
مورخ ۱۳۵۷/۰۹/۲۵
«ان الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفاً کانهم بنیان مرصوص»
همانا خداوند آنان را که چون بنیادی پولادین در مقابل دشمن صف کشیده، پیکار میکنند دوست دارد
(سوره صف آیه ۴)
روزهای تاسوعا و عاشورا با برگزاری پرشکوهترین راهپیماییهای تاریخ به صورت رفراندومی بر ضد شاه و رژیم شاهنشاهی در سراسر حکومت سپری شد، بیش از بیست میلیون نفر در تمام شهرهای مملکت چون سیل خروشان به حرکت آمدند و با نظمی کامل و ترتیبی چشمگیر و شعارهایی مانند مرگ بر شاه، رژیم شاهنشاهی سرچشمه فساد است، استقلال آزادی حکومت اسلامی، نهضت ما حسینی است رهبر ما خمینی است، مشتی محکم بر دهان یاوه سرایان زدند که میخواستند با تبلیغات رسوا و زهرآگین خود، نهضت را غیر اسلامی جلوه دهند یا مردم مبارز را مشتی خرابکار و یا تجزیه طلب و … معرفی میکنند. شعارها و قطعنامه‌ها با صراحت، به وضوح به دنیا نشان داد که:
۱) شاه و رژیم شاهنشاهی به هیچوجه پایگاهی در میان مردم ایران ندارد و ملت حتی در زیر فشار سرنیزه و مسلسل هم آن را تحمل نمیکند و قهراً حکومتی که پایگاه ملی نداشته باشد در هیچ جای دنیا رسمیت ندارد.
۲) رهبری مرجع عالیقدر نائب الامام حضرت آیت الله العظمی خمینی دام ظله بدون چون و چرا مورد تأیید قاطع ملت است و بدون برآوردن خواسته‌های مذهبی و ملی معظم له هیچ راه حلی برای مشکلات ایران وجود ندارد.
۳) هر گونه تلاشی که از ناحیه رژیم برای تحریف حقایق روشن صورت گیرد ملت در اولین فرصت آن را خنثی خواهد کرد.
۴) ملت مسلمان ایران با وجود خشم فراوانی که نسبت به رژیم دارد و آن را عامل ریختن خون ده‌ها هزار تن از عزیزترین فرزندان اسلام و قرآن و عامل جنایات بیشمار دیگر میداند، دارای چنان رشدی است که میتواند هر وقت لازم بداند متانت خود را حفظ کند.
۵) مبارزه ملت در مرزی حساس قرار گرفته و مردم بی صبرانه در انتطارند که رهبری نهضت در روند تکاملی مبارزه، دستور جدیدی صادر نماید تا بتواند با آمادگی بیشتر به وحشیگریهای رژیم پاسخ دهند.
پس از پایان این رفراندوم بزرگ سراسری انتظار میرفت دستگاه بر سر عقل آید و سرنوشت ملت را به خودشان بسپارد، اما با کمال تأسف از شب یازدهم محرم باز درندگیها و قتل و غارتها به صورت فجیع‌تر و شدیدتری از سر گرفته شد، مسلسلها به صدا در آمد، جلادان مأمور و کولی نماهای مزدور و روستاییان اغفال شده مجبور، به خیابانها ریختند و با حالتی انتقامجویانه جان و مال و شرف مردم را به مخاطره افکندند، حتی عابرین بی خبر را کشتند، به بیمارستانها در مشهد و شیراز و … حمله کردند، دکتر و پزشکیار و بیمار را به قتل رساندند، مساجد و منازل علما و داروخانه‌ها را به آتش کشیدند. مردمی را که برای اهدای خون صف کشیده بودند به گلوله بسته کشتند، شیشه مغازه‌ها و اتومبیلها را شکستند، اموال مردم را از مغازه‌ها و خانه‌ها به غارت بردند و بسیاری از خانه‌ها و مغازه‌ها را آتش زدند و سوزاندند و در شهرهای زیادی مانند اصفهان، نجف آباد، یزد، اراک، رضاییه، رشت، کاشان، تهران، آبادان، شیراز، قم با اینگونه حرکات سبعانه خاطره ی مغول را تجدید کردند، مردم را به دادن شعارهای ضدمذهبی مجبور نمودند. از داخل هلیکوپترها ملت را به مسلسل بستند و مردم را در داخل خانه هایشان کشتند. نتیجه ی این یورش بی شرمانه که تحت عنوان طرفداری از شاه ترتیب داده شده بود، علاوه بر خسارتهای مالی فراوان صدها کشته و هزاران زخمی بود.
آری این است معنی رژیم شاهنشاهی که جز با سرنیزه و زور و فریب و دروغ به هیچوجه قابل تحمیل بر مردم نیست و این است معنی احترام به حقوق بشر که ابرقدرتها از آن دم میزنند.
خوشبختانه مردم دیگر رژیم فاسد و جنایات آن را تحمل نمیکنند. نه فریب تبلیغات سراپا دروغ را میخورند و نه از توپ و تانکها میهراسند. ملت ما پیرو امامی هستند که وقتی کولیهای معاویه به شهر شیعه‌نشین انبار ریختند و کشتند و غارت کردند و از جمله زیور زنان غیر مسلمان را هم به غارت بردند فرمود: «اگر مسلمانی از این غم بمیرد بجاست». پیروان این علی علیه السلام حاضرند از همه چیز بگذرند اما حاضر نیستند به حکومت زورگویان مستبد داخلی و خارجی تن دهند و ناظر از دست رفتن دین و دنیای خویش باشند. بر همه مسلمانان است که به حکم وظیفه شرعی و وجدانی دفاع، روز به روز آماده‌تر شوند و به مبارزات قهرمانانه مخصوصاً به اعتصاب در کلیه مؤسسات دولتی به ویژه صنعت نفت که عامل فلج کننده رژیم جبار است ادامه دهند و رضای بیشتر خداوند متعال و خشنودی اولیای حق صلوات الله علیهم و شرف دنیا و آخرت را به دست آرند. بدیهی است ملتی که در راه هدف از جان و مال مضایقه ندارد، از تهدیدهای توخالی دولت هراسی به خود راه نمیدهند،. ما روز دوشنبه ۱۷ محرم ۹۹ مطابق ۲۷ آذر ۵۷ را که مصادف با هفتم شهدای ۱۱ محرم اصفهان و نجف آباد و شهرستانهای دیگر میباشد، روز عزای عمومی و تعطیل اعلام میکنیم و از همه مسلمانان عزیز میخواهیم که در سراسر مملکت به این رفتارهای وحشیانه چنگیزی اعتراض کنند و باز هم تنفر خود را از رژیم وحشت و ترور که هیچ اصلی از اصول انسانی را رعایت نمیکند اعلام دارند.
ابوالفضل النجفی الخوانساری ، سید اسدالله مدنی، محمد حسین مسجد جامعی، مسلم ملکوتی، حسینعلی منتظری، الاحقر محمد شاه آبادی عفی عنه، علی مشکینی، احمد آذری قمی، محمد فاضل، حسین نوری، محمد محمدی گیلانی، احمد جنتی، مهدی حسینی روحانی، محسن دوزدوزانی، محسن حرم پناهیمحمد یزدی، ابوالفضل موسوی، علی احمدی میانجی ، سید حسن برقعی، محمد مؤمن، صادق خلخالی، حسین راستی کاشانی، علی اکبر مسعودی ، محی الدین فاضل هرندی، محمد مهدی ربانی ، علیرضاالهی، حسن تهرانی، یحیی انصاری، ابوالحسن مصلحی اراکی، رضا توسلی، سید محمد ابطحی کاشانی، سید علی محقق، رضا استادی ، سید محمد تقی شاهرخی، عباس محفوظی، یوسف صانعی، مرتضی بنی فضل، محمد علی شرعی ، موسوی قافله باشی، سید حسن طاهری.
جمعی از اساتید و فضلای حوزه ی علمیه ی قم
شنبه ۱۵ / محرم / ۹۹
۱۳۵۷/۹/۲۵
