اعلاميه ی جمعی از علمای حوزه ی علميه ی قم درباره حوادث سياسی ايران و چهلمين روز شهدای ۱۷ شهريور
مورخ ۱۳۵۷/۰۷/۱۷
«و كاين من نبی قاتل معه ربيون كثير فما وهنوا لما اصابهم فی سبيل الله و ما ضعفوا و ما استكانوا والله يحب الصابرين …»
(سوره آل عمران آيه ۱۴۶)
در طول تاريخ همواره پيامبران خدا و پيشوايان دينی و پيروان راستينشان در راه خدا، عليه جباران و ستمگران به پيكار برخاستند و تا آخرين دم، ضعف و سستی و زبونی به خود راه ندادند.
ملت اسلام كه بر ضد بيدادگری و بیدينی به پا خواسته و در كمتر از يك سال هزاران قربانی داده، تكيه گاهی جز خدا و نيروهای خدا داده، ندارد.
جامعه ی مسلمان ايران میداند كه ابرقدرتها برای بلعيدن ثروتهای ما چنگ و دندان تيز كرده‌اند و رژيمهای دست نشانده ی خود را بر ملت مسلمان مسلط نموده، به نام طرفداری از صلح جهانی مردم بی گناه را به آتش و خون میكشند و زير ماسك پشتيبانی از حقوق بشر، حق توده‌های ستمكش را پايمال میكنند.
ملت ما رفتار غير انسانی رژيم بعثی عراق را در مورد محاصره منزل بزرگ رهبر دينی حضرت آيت الله العظمی امام خمينی و همدستی با هم پيمانان اسراييل و سلب آزادی از سرسخت‌ترين دشمن صهيونيسم، محكوم میكند.
رژيمی كه هر لحظه به شكلی در میآيد؛ يك روز با دولتی به جرم تأمين نفت اسراييل غاصب و حكومت نژادپرست و آدمكش رودزيا و آفريقای جنوبی مبارزه میكند و روز ديگر با همان دولت طرح دوستی و همكاری میريزد. از يكسو از تأسيس صندوق نه ميليارد دلاری، برای جلوگيری از معاهده ی صلح دروغين با اسراييل دم میزند و از سوی ديگر عليه پرچمدار نهضت ضد صهيونيسم با دوستان ديرين اسراييل تبانی میكند.
مردم ما از رژيم دست نشانده ی ايران توقعی جز قتل و غارت ندارد و به چشم خود ديد دولتی كه به عنوان آشتی ملی سر كار آمد چه فاجعه‌ای به بار آورد و روی چنگيزهای تاريخ را سفيد كرد و صدها و هزاران نفر از زنان، كودكان و نوجوانان را در ميدان شهدای تهران به كمك سربازان اسراييلی چنانكه نقل شده از بالا و پايين به رگبار مسلسل بست.
نظام استبدادی ايران پنداشت با برقراری حكومت نظامی غير قانونی میتواند خروش ملت مبارز مسلمان ايران را فرونشاند ولی شورشهای پی در پی و تظاهرات بی امان شهرستانها كه منجر به قتل صدها نفر در مشهد، كرمانشاه، بوكان، كاشان، خرم آباد، بروجرد، آمل و بابل و … به دست دژخيمان نظام حاكم شد، نشان داد كه اين موج فرونشستنی نيست تا آنگاه كه نظام اسلامی بر سركار آيد و عمل به قوانين اسلام را سرلوحه كار خود قرار دهد.
دولت به اصطلاح آشتی نه تنها تظاهرات سرتاسری ملت ايران را در روز عيد فطر و تظاهرات مردم قهرمان تهران را در ۱۶ شهريور وقعی ننهاد، بلكه تظاهرات وسيع آرام ۱۷ شهريور تهران را به بهانه حكومت نظامی غيرقانونی كه مردم از آن بی اطلاع بودند، با مسلسلهای خود كار به خاك و خون كشيد.
دولت آشتی ملی، آشتی را به درون دبستانها و دبيرستانها كشانيد! و بنا به نقل روزنامه‌های رسمی تنها در دبيرستان پهلوی كاشان ۲۵۰ نفر زخمی به جای گذاشت.
جامعه ی مسلمان و آگاه ايران با تعطيل سرتاسری روز يكشنبه نهم مهرماه كه رفراندوم عينی و عملی بود همبستگی كامل خود را با رهبر نهضت، امام خمينی اعلام نمود.
ملت غيور ايران به رهبری روحانيت متعهد، مبارزه مقدس خود، عليه جباران و ستمكاران را ادامه میدهد و روز يكشنبه ۲۴ مهرماه ۵۷ را به عنوان بزرگداشت چهلمين روز قربانيان تهران و سالگرد مرگ اسرارآميز فرزند رهبر عاليقدر امام خمينی و به ياد قربانيان اخير شهرستانها عزای عمومی اعلام میكند و از ملل آزاد جهان و طرفداران راستين حقوق بشر میخواهد كه صدای اين ملت مظلوم را به گوش جهانيان برساند. «ربنا افرغ علينا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الكافرين».
ابوالفضل النجفی الخوانساری ، سيد اسد الله مدنی، العبد مسلم ملكوتی سرابی، الاحقر محمد شاه آبادی ، احمد رضوانی النجفی الزنجانی، محمد حسين مسجد جامعی، علی مشكينی، احمد آذری قمی، مهدی الحسينی الروحانی، علی احمدی، عبد الله جوادی، احمد جنتی، حسن حسن زاده آملی، يحيی انصاری شيرازی ، محمد حسن المرتضوی النگرودی، عبدالرسول شريعتمداری جهرمی، سيد يوسف مدنی تبريزی، محمد محمدی گيلانی ، جلال طاهری گلپايگانی، مرتضی بنی فضل ، يدالله دوزدوزانی، سيد حسين رضوی قمی، عباس محفوظی، محمد مؤمن، يوسف صانعی ، اسماعيل صالحی، حسن تهرانی، رضا استادی ، رضا گلسرخی، مرتضی مقتدايی ، ابوالحسن مصلحی اراكی، سيد حسن طاهری، رضا توسلی ، محی الدين فاضل هرندی، حسين حقانی، علی اكبر مسعودی، سيد حسن موسوی، محمد علی شرعی، محمد فيض گيلانی.
۱۳۵۷/۷/۱۷
