به گزارش روابط عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، آیت‌الله محمدجواد فاضل لنکرانی در مراسم عزاداری ایام فاطمیه که با حضور علما، اساتید حوزه و دانشگاه، طلاب، دانشجویان، جمعی از مدیران استان قم و اقشار مختلف مردم در دانشگاه طلوع مهر برگزار شد، با اشاره به لزوم معرفت حضرت فاطمه‌زهرا(س) گفت: مجالس ایام فاطمیه، علاوه بر ذکر مصیبت، باید فرصتی برای تعمیق شناخت نسبت به حقیقت وجودی آن حضرت باشد.
وی با تبیین اهمیت «معرفت الله» به عنوان اساس و ریشه تمام معارف دینی، اظهار داشت: یکی از مطالبی که در متون و منابع دینی ما زیاد مطرح شده و بر آن اصرار شده، مسئله معرفت الله است. بشر غیر از اینکه باید خدا را اطاعت کند، باید خدا را بشناسد. شاید ما در عالم معنویت، مطلبی را مهم‌تر از مسئله معرفت خدا نداشته باشیم. ائمه‌اطهار علیهم‌السلام تأکیدشان به این مسئله از بیانی که در باب احکام و واجبات دارند، خیلی بیشتر بود.
معرفت الهی سرچشمه آرامش، قدرت و شفا
آیت‌الله فاضل‌لنکرانی با استناد به روایتی از ششمین امام شیعیان افزود: امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «اگر مردم می‌دانستند چه آثاری در فضل معرفت خدا وجود دارد، دیگر نگاهی به زرق و برق دنیا نمی‌کردند و تمام دنیا با همه جلوه‌هایش، از خاکی که زیر پایشان است کم‌ارزش‌تر می‌شد.» چرا دنیا برای ما ارزش دارد؟ چون از معرفت خدا دور هستیم.
وی، معرفت الهی را سرچشمه آرامش، قدرت و شفا دانست و گفت: امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرمایند «ان معرفه الله أُنسٌ مِن کلِّ وحشةٍ»، اگر کسی معرفت خدا را داشته باشد، از هیچ وحشتی نمی‌ترسد. «و نورٌ مِن کلِّ ظلمةٍ و قوّةٌ مِن کلِّ ضعفٍ و شفاءٌ مِن کلِّ داءٍ». هر دردی، دوا و درمان او معرفت خداست. کسی که معرفت خدا را داشته باشد، به قضای الهی راضی است و از فقر و ثروت، عزت و ذلت و مریضی و سلامتی خود شکوه نمی‌کند.
لزوم معرفت حجت الهی در امتداد معرفت الله
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(علیهم‌السلام) پس از تبیین جایگاه رفیع معرفت الله، این اصل را به لزوم شناخت حجج الهی تعمیم داد و تصریح کرد: در یک درجه پایین‌تر، ما باید معرفت رسول خدا، معرفت حجت الهی و معرفت فاطمه زهرا(سلام‌الله‌علیها) را داشته باشیم. اینکه بگوییم پیامبری آمد و کتابی آورد یا امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) وصی ایشان بود، کافی نیست. ما باید این انوار مقدسه را بشناسیم.
وی با اشاره به آیه شریفه «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ» خاطرنشان کرد: در روایات متعدد، ائمه فرموده‌اند که مراد از «صادقین» ما هستیم. این جلسات، یک مرحله بسیار نازلی از معیت با ائمه معصومین(ع) است. معیت حقیقی با اهل‌بیت(ع) محقق نمی‌شود مگر با معرفت ایشان. هر چقدر معرفتمان نسبت به امیرالمؤمنین(ع) و فاطمه‌زهرا(س) بیشتر باشد، معیت و همراهی ما با ایشان بیشتر می‌شود.
آیت‌الله فاضل‌لنکرانی با اشاره به روایتی از امام‌صادق(ع) که به ابعاد جهانی و تاریخی مقام حضرت فاطمه زهرا(س) می‌پردازد، گفت: روایت می‌فرماید: «وَ عَلی مَعرِفَتِها دارَتِ القُرونُ الاُولی»؛ یعنی بر محور معرفت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها، قرون و امت‌های گذشته چرخیده‌اند. یک معنای این روایت که برخی بزرگان به آن توجه کرده‌اند، این است که معرفت فاطمه‌زهرا سلام‌الله‌علیها بر امت‌های گذشته، از امت حضرت آدم و نوح تا موسی و عیسی، واجب بوده است.
وی افزود: ما روایت داریم که نبوت هیچ پیامبری کامل نشد، مگر آنکه به مقام و منزلت فاطمه زهرا(س) اقرار کرد. وقتی نبوت یک پیامبر باید به اقرار به عصمت و معرفت حضرت فاطمه زهرا(س) گره بخورد، یک ملازمه قهری وجود دارد که امت او نیز موظف به این شناخت بوده‌اند. بنابراین، از این روایات می‌توان استفاده کرد که شناخت حضرت فاطمه‌زهرا(س) تا حدی که برای ما ممکن است، واجب است. اگرچه شناخت کامل ایشان برای احدی ممکن نیست، چرا که «الْخَلْقَ فُطِمُوا عَنْ مَعْرِفَتِهَا»، اما به اندازه توان، این معرفت یک وظیفه است.
عزاداری برای اهل‌بیت علیهم‌السلام فرصتی برای معرفت‌افزایی است
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در ادامه به برخی شبهات مطرح شده در فضای مجازی پیرامون عزاداری‌ها پاسخ داد و تأکید کرد: این روزها عده‌ای که پیداست وزن علمی ندارند و از قرآن و روایات بی‌خبرند، می‌گویند چرا عزاداری کنیم؟ اولاً این‌ها متوجه نیستند که عزاداری فقط برای اشک و گریه نیست، بلکه برای این است که ما دور هم جمع شویم، این روایات را بخوانیم و بگوییم حضرت فاطمه‌زهرا(س) که بود. فاطمه دختر یک انسان معمولی نبود.
وی هدف از بیان فضائل حضرت زهرا(س) توسط پیامبر اکرم(ص) را زمینه‌سازی برای شناخت مقام ایشان دانست و گفت: چرا رسول اکرم(ص) برای اصحابشان مقامات حضرت فاطمه‌زهرا(س) را ذکر می‌کردند؟ چرا می‌فرمودند: «نور او قبل از خلقت آدم در عرش خدا بوده است.» چرا می‌فرمود: «روح و قلب من است.» این‌ها برای آن بود که اگر مصیبتی به ایشان وارد شد، بدانید که بر من مصیبت وارد کرده‌اید. آن زمان مردم حضرت فاطمه‌زهرا(س) را نشناختند و آن بلا را بر سرش آوردند. آیا ما بعد از ۱۴۰۰ سال هنوز باید دست روی دست بگذاریم و ایشان را معرفی نکنیم؟
امیرالمؤمنین(ع) کنار قبر حضرت فاطمه‌زهرا(س) تمام مصیبت‌ها را فریاد زدند
آیت‌الله فاضل لنکرانی در پاسخ به این شبهه که امیرالمؤمنین(ع) برای همسرشان مجلس عزا نگرفتند، تصریح کرد: مگر در آن شرایط خفقان، امیرالمؤمنین(ع) می‌توانستند حق غصب‌شده خود در غدیر را فریاد بزنند که حال بتواند برای عزای حضرت فاطمه‌زهرا(س) مجلس عمومی بگیرند؟ اما به کوری چشم جاهلان، امیرالمؤمنین(ع) کنار قبر حضرت فاطمه‌زهرا(س) تمام مصیبت‌ها را فریاد زدند.
وی در پایان گفت: حضرت علی(ع) وقتی این بانوی مطهره(س) را دفن کردند، رو به قبر پیامبراعظم(ص) عرض کردند: «یَا رَسُولَ اللَّهِ… وَ سَتُنَبِّئُکَ ابْنَتُکَ بِتَضَافُرِ أُمَّتِکَ عَلَی هَضْمِهَا فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ»؛ یا رسول الله، به زودی دخترتان به شما خبر خواهد داد که چگونه امت شما برای درهم شکستن او همدست شدند. پس از ایشان بپرس و حال را جویا شوید. «فَکَمْ مِنْ غَلِیلٍ مُعْتَلِجٍ بِصَدْرِهَا لَمْ تَجِدْ إِلَی بَثِّهِ سَبِیلًا»؛ چه بسیار غم‌ها و دردهای جوشانی که در سینه ایشان بود و راهی برای بازگو کردنشان نیافت. این‌ها را امیرالمؤمنین(ع) مطرح کرده است، عجیب است که باز چنین شبهاتی را مطرح می‌کنند.
منبع: حوزه
