به گزارش روابط عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، درس اخلاق هفتگی آیت الله العظمی جعفر سبحانی شامگاه سه‌شنبه (۷ آبان ماه ۱۴۰۴) با حضور طلاب و فضلای حوزه و خانواده‌های آنان در موسسه امام صادق علیه‌السلام پردیسان قم برگزار شد.
آیت‌الله العظمی سبحانی با اشاره به تعالیم ائمه اطهار(ع)، طلاب جوان را به درک عمق مسئولیت آینده‌شان فراخواند و بر این نکته تأکید کرد که علمی باید باشد و ارزش دارد که بشر را جان بدهد، کمک کند و زندگی‌ها را آسان سازد، نه علمی که منجر به تسلیحات هسته‌ای و کشتار جمعی شود.
اعطای شخصیت به فرزندان
وی با اشاره به سیره تربیتی اهل بیت(ع) و ماجرای جمع شدن همه فرزندان امام حسن مجتبی(ع) و همچنین فرزندان برادرشان حضرت حسین بن علی (ع)، توسط امام حسن مجتبی (ع) اشاره کرد و فرمایش ماندگار حضرت را قرائت کردند:
إنّکُم صِغارُ قَومٍ و یُوشِکُ أن تَکونوا کِبارَ قَومٍ آخَرینَ، فَتَعَلَّمُوا العِلمَ، فَمَن لم یَستَطِعْ مِنکُم أن یَحفَظَهُ فَلْیَکتُبْهُ و لیَضَعْهُ فی بَیتِهِ / فرمود : شما خردسالانِ قومی (نسلی) هستید که به زودی بزرگان قوم (نسلی) دیگر می شوید. پس دانش بیاموزید و هر یک از شما که نمی تواند علم را در حافظه اش نگه دارد، آن را بنویسد و در خانه اش نگهداری کند.
وی خطاب به طلاب اظهار کرد: برای هدایت یک جمع یا فرد، باید ابتدا به او عظمت داد و شخصیتش را در نظر خودش بزرگ نمود. « مرجع تقلید آینده، استاد دانشگاه آینده و … شما هستید. بنابراین برخلاف آن پدری که نصیحت می‌کند و شخصیت فرزند را می‌شکند، باید اول او را بزرگ کنید تا در نظر خودش یک فرد آینده و کامل باشد سپس نصیحت شنوی خواهد کرد.»
لزوم سرمایه‌گذاری علمی برای آینده
پس از تأکید بر شخصیت، استدلال دوم امام حسن (ع) بر علم‌آموزی بنا شد: «…فَتَعَلَّمُوا الْعِلْمَ وَ حَفِّظُوهُ، وَ إِنْ لَمْ تَسْتَطِیعُوا أَنْ تَحْفَظُوهُ فَاکْتُبُوهُ».
استاد برجسته حوزه علمیه قم ادامه داد: فرزندان و نسل جوان زمام مملکت را به دست خواهند گرفت. آدم بی‌سواد و جاهل نمی‌تواند کشور را اداره کند. پس سرمایه شما درس خواندن است؛ فقط علم دین سرمایه نیست .چه فقه باشد، چه فلسفه یا ریاضیات. این سرمایه را باید از دوران کودکی و جوانی فراهم کرد. اگر کسی حافظه اش ضعیف است همواره یادداشت برداری کند و به یادداشت های خود مراجعه کند.
آیت الله العظمی سبحانی در ادامه، بر اهمیت مداومت در تحصیل و پرهیز از سستی تأکید کرد و با قرائت شعر «الطغرائی» حبُّ السلامةِ یُثْنی همَّ صاحِبه عن المعالی ویُغرِی المرءَ بالکَسلِ، درباره کسانی که (علاقه‌مندی به آسایش و نبردن رنج) دارند، این افراد را فاقد اراده معرفی کرد و بیان داشت: کسانی که رنج را بر خود تحمیل نمی‌کنند، همیشه کسل هستند و اهل کار نیستند. آقایانی که اهل علمید، باید مداوم کار کنید. حتی در تعطیلات رسمی حوزه باید کارهای علمی انجام شود. حتی اگر مثلاً برای شهادت حضرت زهرا سلام الله دروس تعطیل است نباید مطالعات و کارهای علمی خود را تعطیل کنید.
برتری عالِم بر عابِد
وی در ادامه با ذکر حدیث «فَضلُ العالِمِ عَلَی العابِدِ کفَضلِ القَمَرِ عَلی سائرِ النُّجومِ لَیلَةَ البَدرِ»، به تبیین فضیلت عالِم پرداخت و تصریح کرد: عالِم به دنبال نجات دیگری است، در حالی که عابد تنها در صدد نجات خود است. عابد می‌خواهد گلیم خود را از امواج نجات دهد، اما عالِم سعی می‌کند جهانی را نجات دهد. انبیاء به همین دلیل مقامات عالی دارند که خود را فدای جامعه کردند.
وی افزود: شما در مقامی هستید که خداوند بر شما برتری بخشیده؛ چون تنها خود را نجات نمی‌دهید، بلکه دیگری را نجات می‌دهید. هر کس در شهر و کویی منبر برود و تدریس کند، نه تنها خود، بلکه همه را نجات داده است. این مقام عظیم با سرمایه‌گذاری در دوران جوانی و کسب کمالات علمی به دست می‌آید.
قلم عالِم؛ تربیت کنند شهدا
استاد حوزه علمیه قم در تبیین جایگاه قلم در تداوم جریان هدایت، به حدیث معروف «مِدَادُ الْعُلَمَاءِ أَفْضَلُ مِنْ دِمَاءِ الشُّهَدَاءِ» اشاره کرد و توضیح داد: در ابتدا این روایت پذیرفتنش دشوار است که قلم عالم بر خون شهید برتری داشته باشد، اما حقیقت این است که آن شهیدی که در راه خدا کشته می‌شود، باید توسط عالِمی تربیت شده باشد. اگر شیخ مفید، شیخ طوسی و علمای بزرگ نبودند که شهید را پرورش دهند، آن شهید به آن مقام نمی‌رسید. بنابراین، مداد العلماء یعنی فداکاری‌های علما که عده‌ای را تربیت می‌کنند، سبب می‌شود که شهید در این جامعه پیدا شود.
علم مخرب، تجلی جاهلیت جدید
آیت‌الله العظمی سبحانی هشداری پیرامون نوع علومی که در جهان رواج دارد، مطرح کرد و گفت: مراقب باشید؛ علمی باید رواج پیدا کند که این جامعه را نجات دهد و به مقام انسانیت برساند. اما علمی که سبب می‌شود بشر، بشر را بکشد، جنگ راه بیندازد و کشتار جمعی کند، این ارزش ندارد.
وی با استناد به کلام امام علی (ع) در نهج‌البلاغه درباره دوران جاهلیت، وضعیت کنونی جهان را این چنین تحلیل کرد: در جاهلیت، زیر پیراهنشان ترس از یکدیگر بود و لباس رویینشان (لباس لؤلؤ) از سیف (شمشیر) مسلّح بود. باطناً می‌ترسیدند و ظاهراً مسلح بودند. این نشانۀ جاهلیت است.
استاد برجسته حوزه علمیه قم ادامه داد: اکنون جاهلیت بر غرب حاکم است. کشورها از یکدیگر می‌ترسند و مسلح می‌شوند. این مسابقه تسلیحاتی، انسانیت نیست. این علم نیست. علمی باید باشد که بشر را جان بدهد، کمک کند و زندگی‌ها را آسان سازد، نه علمی که منجر به تسلیحات هسته‌ای و کشتار جمعی شود.
منبع: حوزه
