به گزارش روابط عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، در آستانه برگزاری همایش یکصدمین سال بازتأسیس حوزه علمیه قم، آیت‌الله شب‌زنده‌دار در گفتگویی با مرکز رسانه و فضای مجازی حوزه، با مرور ابعاد شخصیتی، علمی، اخلاقی و اجتماعی آیت‌الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری (ره) از نقش بی‌بدیل ایشان در احیای حوزه قم و شکل‌گیری انقلاب اسلامی سخن گفت.
دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه با تمجید از شخصیت متواضع، وارسته و مؤثر بازمؤسس حوزه علمیه قم، تأکید کرد: حاج شیخ مردی بود که تمام جذابیت او در عبد بودنش نهفته بود؛ حاج شیخ عبدالکریم، عبد خدا بود و در محضر کریم پروردگار زندگی کرد. ایشان در آسمان تقوا، علم، سیاست‌ورزی و مدیریت، جایگاه ویژه‌ای داشت و بزرگان از جمله حضرت امام خمینی (ره)، با وجود دقت و سخت‌گیری در گزینش اساتید، مجذوب شخصیت علمی و اخلاقی او بودند.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به زهد، بی‌اعتنایی حاج شیخ به ریاست و دنیا، خاطرنشان کرد: با آنکه مرجع عام تقلید در ایران بود، حب جاه و مقام در وجود ایشان راه نداشت و مرجعیت به دنبال او آمد، نه او به دنبال مرجعیت.
وی حوزه علمیه قم را برخاسته از برکات وجودی حاج شیخ دانست و گفت: قم پیشینه‌ای هزار ساله در علم و فقاهت دارد، اما حیات بالنده و تمدن‌ساز کنونی حوزه مرهون احیای مجدد آن به دست حاج شیخ است. یکی از ثمرات این احیا، ظهور شخصیت‌هایی چون امام خمینی (ره)، شکل‌گیری انقلاب اسلامی و تأسیس جمهوری اسلامی است؛ این‌ها از ثمرات کارهای ارزشمندی است که حاج شیخ انجام دادند.
آیت‌الله شب‌زنده‌دار، تولد حاج شیخ را نیز حاصل اخلاص دانست و به نقل داستانی از پدر ایشان، حاج ملاجعفر پرداخت؛ مردی که تنها به نیت نشکستن دل یتیمی، از رفت‌وآمد به خانه همسر موقت خود خودداری کرد و از خدا خواست از همسر دائمی‌اش فرزندی عطا کند. این فرزند، همان شیخ عبدالکریم بود که زندگی‌اش از ابتدا با تقوا و خلوص عجین شد.
وی در ادامه، با بررسی زندگی علمی حاج شیخ، به درک چهار حوزه بزرگ توسط ایشان اشاره کرد: یزد، کربلا، سامرا و نجف. ایشان از برجسته‌ترین اساتید این حوزه‌ها از جمله فاضل اردکانی، میرزای شیرازی بزرگ و آیت‌الله فشارکی بهره‌مند شد و خود نیز به واسطه استعداد سرشار، همت علمی، صفای نفس و دقت در فهم معارف به قله‌های فقاهت و اصول دست یافت.
استاد حوزه علمیه قم با ذکر خاطراتی تاریخی از دوران تحصیل حاج شیخ از جمله حضور در سامرا و شاگردی نزد میرزای شیرازی، به ماجرای تاریخی شیوع وبا در سامرا اشاره کرد و گفت: به دستور مرحوم فشارکی، مردم زیارت عاشورا خواندند و از والده حضرت حجت (عج) طلب شفاعت کردند. حاج شیخ ناقل این واقعه بود که پس از آن، هیچ شیعه‌ای بر اثر وبا در سامرا از دنیا نرفت و فضای شهر چنان متحول شد که حتی اهل سنت نیز به حرم عسکریین (ع) پناه می‌بردند.
وی همچنین بر اخلاص و طهارت حاج شیخ تأکید کرد و گفت: او علی‌رغم مقام علمی، هیچگاه برای خود تشخص و شأنی خاص قائل نبود، حتی عبا را زیر بغل می‌گرفت و ساده می‌زیست. در تدریس و تبلیغ فعال بود و در اراک، با وجود اینکه از نظر علمی در سطح بالایی قرار داشت، به تدریس، منبر و هدایت مردم می‌پرداخت و شاگردانی چون امام خمینی، آیت‌الله گلپایگانی(ره) و مراجع خاندان خوانساری تربیت کرد.
دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه، کتاب درر الأصول حاج شیخ را نمونه‌ای از ژرف‌اندیشی و دقت علمی ایشان دانست و گفت: این کتاب حاشیه‌ای عمیق بر رسائل است و اندیشه‌ی زلال، بی‌اعوجاج و محکم ایشان را به خوبی نشان می‌دهد. وی همچنین در مسائل اعتقادی نیز صاحب‌نظر بود و در استفتائات متعدد، پاسخ‌هایی متقن و دقیق ارائه کرده است.
وی با تأکید بر اینکه حاج شیخ شخصیتی تأثیرگذار در تاریخ معاصر اسلام و حوزه علمیه است، گفت: نام او تا ابد بر تارک حوزه‌های علمیه خواهد درخشید و طلاب امروز باید با مطالعه سیره علمی، اخلاقی و مدیریتی ایشان، مسیر رشد و تعالی خود را بیابند.
منبع: حوزه
