نیمه خرداد هر سال یادآور دو اتفاق مهم در تاریخ معاصر ایران است. اولین حادثه‌ای که در سال ۴۲ نیمه خرداد را جاودانه کرد قیام مردم در حمایت از رهبر نهضت اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) بود. در صبح روز ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، عمال رژیم پهلوی به خانه حضرت امام(ره) در قم یورش بردند و ایشان را که روز پیش از آن در عاشورای حسینی در مدرسه فیضیه قم، استبداد و وابستگی رژیم وقت را افشا کرده بودند، دستگیر و به زندانی در تهران منتقل کردند.
هنوز چند ساعتی از این حادثه نگذشته بود که خیابان‌های شهر مقدس قم صحنه درگیری مردان و زنان مسلمان در حمایت از رهبرشان گشت و شعار یا مرگ یا خمینی(ره) در سرتاسر شهر طنین انداز شد. همین اتفاق در تهران و چند شهر دیگر به وقوع پیوست و البته توسط رژیم شاه به شدت سرکوب شد. در این روز مردم مسلمان ایران با نثار ده‌ها شهید و مجروح اولین برگ انقلاب اسلامی را ورق زدند و زمینه‌ی پیروزی انقلاب ۵۷ را پی ریزی کردند.
دومین اتفاقی که باعث می‌شود این ایام از خاطره جامعه اسلامی پاک نشود، فقدان بنیانگذار انقلاب اسلامی در ۱۴ خرداد سال ۶۸ بود. اوج دلدادگی و اندوه توده‌های مردم ایران را باید در تشییع میلیونی و بی‌نظیر امام خمینی(ره) مشاهده نمود که هر سال در سالروز رحلت این مرجع بزرگ و رهبر انقلاب اسلامی تکرار می‌شود. البته انتخاب شایسته حضرت آیت الله خامنه‌ای تلخی این روز را کاست و دوباره امید را در دلها زنده کرد.
نیت پاک و صادق بنیانگذار و یاران انقلاب اسلامی و توجه به مردم و همچنین گرایش جامعه ایران به اجرای اسلام در تمام عرصه‌ها، دو علت جاودانگی دو اتفاق فوق می‌باشد. اگر مردم با جانفشانی در ۱۵ خرداد و حضور میلیونی در روز رحلت حضرت امام(ره) این روز را جاودانه کردند به این دلیل بود که دلداده رهبری بودند که خود در صف اول مبارزه با استبداد و استعمار قرار داشت و در این راه از قبول هیچ هزینه‌ای ابایی نداشت. امروز نیز ادامه این صداقت و عزم بالا در خلف صالح امام خمینی(ره)، باعث شده است که آحاد مردم با اعتماد به رهبری و در راه اجرای اسلام از هیچ تلاشی فروگذار نباشند و در این راه سختی‌ها را به جان بخرند و پشت سر رهبری به سوی آرمان‌های والای انقلاب حرکت کنند. (خ-۱۲۵۷)
