بروز مفاسد اخلاقی و عدم مقابله با گسترش آن در هر جامعه از بین برنده فضایل اخلاقی، آرامش روانی،امنیت روحی و پیشرفت و تعالی است. از اینروست که عمل به سفارشات اکید اسلامی مبنی بر رعایت حدود و برخورد با برهم زنندگان امنیت اخلاقی جامعه ضامن ادامه حیات، سلامت رفتاری و رشد فضایل انسانی جوامع خواهد بود. و بدین ترتیب است که احیاء فریضه امر بمعروف و نهی از منکر در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بعنوان یکی از اصول مهم حکومتی و اجرایی، تعبیه و مسؤولین و دست اندرکاران موظف به اجرای دقیق آن هستند. و بنظر میرسد که طرح اخیر نیروی محترم انتظامی در برقراری امنیت اجتماعی و مبارزه با مفاسد اجتماعی در این راستا بوده و با قاطعیت به اجرا گذاشته شده است.
جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ضمن حمایت،تأئید و همراهی با نیروی انتظامی در ادامه یافتن طرح مذکور در کل کشور نکاتی را متذکر میشود:
۱ – بنا بر گزارشات موثق مسئولان، ترویج فساد در جامعه ایران مع الاسف امری سازماندهی شده،با برنامه ریزی قبلی و منسجم بوده وامری فردی و محدود نمیباشد بنا بر این جای این سوال مهم از قوه محترم قضائیه و دولت محترم وجود دارد که تدابیر عملی آنان برای مقابله با این مفاسد تاکنون چه بوده و به چه علت با اتخاذ شیوههای تسامح آمیز از اقدام عملی در این رابطه خودداری شده است؟
۲ – بحمدالله اکثریت جامعه ایران اسلامی، آکنده از مردمی متدین، معتقد،خواستار اجرای دقیق احکام اسلامی و کار همه جانبه فرهنگی و عقیدتی در کشور بوده و مخالف ترویج ناهنجاریها و مفاسد هستند و دقیقاً از همین جهت است که طرح اخیر با حمایت قاطبه آنان روبرو شده و همچنان خواستار استمرار و تکامل آن هستند. بدین جهت بنظر میرسد معدود افرادی که در صدد وارونه سازی مسأله و طرح دعاوی سیاسی در این ماجرا بوده نیز بایستی مصالح و خواست ملت عزیز ایران را در نظر گرفته و ارزشهای اسلامی – انقلابی را رعایت نمایند.
۳ – پر واضح است که طرح برقراری امنیت اخلاقی در جامعه به هیچ وجه منافی اقدامات فرهنگی جدی و همه جانبه نبوده،بلکه همگی خواستار تعمیق و گسترش آن هستند ومسؤولین بایستی به سرعت کاستیهای فرهنگی در این زمینه را جبران نمایند. در این میان رسانههای جمعی و بالاخص صدا و سیمای جمهوری اسلامی احتیاج به بازنگری جدی در مسؤولیتها، وظایف،رفتار و شیوههای خویش دارند. چرا که رسانه ملی بواسطه عمق و نفوذ تأثیر گذاری آن بایستی از نظر شکل و محتوا کاملاً منطبق بر موازین اسلامی و ملی باشد و از این رو میبایست در برنامه ریزیها و برنامه سازیها به رعایت فضایل اخلاقی و دوری از مفاسد توجه بیشتری صورت گیرد.