بیانیه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خطاب به رئیس جمهور
در تاریخ ۱۷/۱۲/۱۳۵۹
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای بنی صدر رئیس جمهور محترم
سخنرانی شما را كه در روز پنجشنبه چهاردهم اسفند ماه در دانشگاه تهران ایراد نمودید شنیدیم با توجه به تذاكراتی كه پس از انتخاب شما به ریاست جمهوری حضوراً در مدرسه فیضیه و پس از سخنرانی عاشورا در میدان آزادی تلگرافاً داده شد نظر به حساسیت شرایط كنونی كشور و وقوف به توطئه‌های دشمن لازم می‌دانیم نكاتی را تذكر دهیم:
۱ـ ایران اسلامی هم اكنون در حال جنگ است و در این شرایط باید مصالح كشور و انقلاب را بر مسائل شخصی ترجیح داد و حفظ وحدت را بر همه چیز مقدم دانست با كمال تأسف سخنرانی شما باعث تشدید اختلافات، تشویق گروهكها و گسترش توطئه گردید.
۲ـ گروهكهایی كه برای رسیدن به مقاصد پست خود اطراف شما را گرفته‌اند خیرخواه شما نیستند آنها شما را آلت دست خود قرار داده‌اند و شما بدون توجه در طریق هدف‌های ضدانقلابی آنان قرار گرفته‌اید آیا تاكنون اندیشیده‌اید كه چرا در سخنرانی شما همواره حوادث غم‌انگیزی رخ می‌دهد و در تأیید فرازهای سخن شما بجای تكبیر كه شعار اجتماعات میلیونی ملت قهرمان و مسلمان ایران است كف زدن‌ها و سوت كشیدن‌ها و پایكوبی‌ها شنیده می‌شود؟ آیا این خود دلیل بر دست داشتن گروهكهای ضد اسلامی و ضدانقلابی در این اجتماعات نیست؟
۳ـ كسانی كه در سخت‌ترین شرایط پیش از پیروزی و بعد از آن بار سنگین انقلاب را بدوش كشیده‌اند و هم اكنون نیز پیوسته در میدان‌ها كشته می‌دهند همین ارگانهای انقلابی سپاه و كمیته‌ها و غیره می‌باشند آیا صحیح است كه این ارگان‌ها و نهادهای برخاسته از بطن انقلاب كه جان بر كف در پیشبرد اهداف آن می‌كوشند اینگونه در سخنرانی‌های شما مورد اهانت قرار گیرند؟ آیا برای شخصیت یك رئیس جمهور زیبنده است كه به بهانه‌های تحقیق نشده همه نهادهای انقلابی كشور را بكوبد؟ آیا شما فكر نمی‌كنید كه چرا از میان همه كارت‌ها و شناسنامه‌هایی كه بدست شما دادند و شما خواندید حتی یكی مربوط به این گروهكهای مخرب ضداسلامی نبود؟ آیا بهتر نیست در كانال‌های اطلاعاتی خود تجدید نظر نمائید؟
۴ـ پیروان خط امام برای حفظ وحدت و احترام فرمان رهبر تاكنون از هرگونه عكس‌العملی خودداری كرده‌اند، آیا شما سكوت كسانی را كه تنها به رعایت امر امام و اطاعت از ولایت فقیه ساكت مانده‌اند دلیل موافقت با روش خود می‌دانید و شعارهای موافق كسانی را كه تنها برای در هم شكستن انقلاب شما را احاطه كرده‌اند و فریاد می‌كشند نشان انقلابی بودن آنها می‌پندارید؟ آیا به راستی گمان كرده‌اید آنان كه به نفع شما شعار می‌دهند دوست و هوادار شما هستند؟ آیا احتمال نمی‌دهید كه آنها شما را برای پیروزی خود پلی كرده باشند؟ آیا چهره این افراد با سیمای مسلمانانی كه در نمازهای جمعه و تظاهرات میلیونی شركت می‌كنند تفاوت ندارد؟ آیا احتمال نمی‌دهید كه آنها همان استالینست‌هایی باشند كه قبل از انتخابات ریاست جمهوری آنان را مطرود معرفی می‌كردید؟
۵ـ آقای رئیس جمهور شما مردم ایران را دعوت به مقاومت كرده‌اید مقاومت در برابر چه كسی؟ در برابر آمریكا؟ در برابر شوروی؟ در برابر متجاوزین عراقی؟ در برابر اخلالگران و گروهكهای داخلی؟ یا در برابر مخالفان خود؟ آیا منطق اسلامی می‌تواند چنین تحریك‌های بی جایی را در شرایط بحرانی كشور تجویز كند؟
۶ـ آقای بنی صدر با توجه به اینكه جنگ تحمیلی نتوانست مقاصد آمریكا را در منطقه تأمین كند و شیطان بزرگ از مذاكرات صلح هم نتیجه دلخواه خود را بدست نیاورد حوادث پنج شنبه گذشته را چگونه تحلیل می‌كنید آیا بنظر نمی‌رسد كه آمریكا با مأیوس شدن از تحمیل صلح مورد نظر خود به ایران تصمیم گرفته است زیر چتر حمایت از رئیس جمهور آرامش شب جمعه را درهم بریزد؟ آیا شما میان حوادث پنج شنبه و تشدید حملات متجاوزین عراقی به شهرهای ایلام، اهواز و دزفول در دو سه روز گذشته رابطه‌ای نمی‌بینید؟ آیا احساس نمی‌كنید كه دشمن می‌خواهد از داخل و خارج ملت ایران را زیر فشار قرار دهد تا صلح تحمیلی او را پذیرا شوند؟ چقدر تأسف‌آور است كه چنین اندیشه خطرناكی ندانسته توسط یك مقام سیاسی كشور به اجرا درآید.
۷ـ آقای رئیس جمهور مگر شما سوگند وفاداری به قانون اساسی نخورده‌اید و پیوسته برای الزام دیگران دم از قانون نمی‌زنید آیا تشكیل گارد ریاست جمهوری و استفاده از آن در سركوبی مخالفان منطبق با قانون اساسی است آیا این همه مخارج بی‌حساب دفتر هماهنگی شما كه اینك نقش هماهنگ كننده گروهكهای ضدانقلاب را بر عهده گرفته است منطبق با قانون اساسی است؟
آیا این مسأله كه رئیس جمهور در برابر چشم هزاران انسان هم نقش دادستان را ایفا كند و هم بعنوان قاضی حكم صادر نماید و هم فرمان اجرای حكم را بدهد منطبق با قانون اساسی و كوشش در برقراری امنیت قضائی در كشور است؟
آقای بنی صدر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به حكم وظیفه اسلامی از شما می‌خواهد كه در كانال‌های اطلاعاتی خود تجدید نظر كنید، مصالح اسلام و امت را بر مقاصد شخصی ترجیح دهید و بدانید كه مصلحت شما از مصلحت ملت جدا نیست و گروهكها هرگز خیر شما را نمی‌خواهند چنانكه خیر ملت را نیز نمی‌خواهند. اجازه ندهید این گروههای خودخواه و فرصت طلب ملت مسلمان و شهیدپرور را رو در روی شما قرار دهند. صبر و سكوت ملت قهرمان را حمل بر حقانیت روش خود نكنید اطمینان داشته باشید مردم مسلمانی كه انقلاب را تا اینجا رسانیده‌اند اجازه نخواهند داد ایران اسلامی دوباره توسط دوستان ناآگاه و دشمنان بدخواه به دامن آمریكا بازگردد.
