بیانیه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خطاب به رئیس جمهور
در تاریخ ۱۷/۱۲/۱۳۵۹
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای بنی صدر رئیس جمهور محترم
سخنرانی شما را که در روز پنجشنبه چهاردهم اسفند ماه در دانشگاه تهران ایراد نمودید شنیدیم با توجه به تذاکراتی که پس از انتخاب شما به ریاست جمهوری حضوراً در مدرسه فیضیه و پس از سخنرانی عاشورا در میدان آزادی تلگرافاً داده شد نظر به حساسیت شرایط کنونی کشور و وقوف به توطئه‌های دشمن لازم می‌دانیم نکاتی را تذکر دهیم:
۱ـ ایران اسلامی هم اکنون در حال جنگ است و در این شرایط باید مصالح کشور و انقلاب را بر مسائل شخصی ترجیح داد و حفظ وحدت را بر همه چیز مقدم دانست با کمال تأسف سخنرانی شما باعث تشدید اختلافات، تشویق گروهکها و گسترش توطئه گردید.
۲ـ گروهکهایی که برای رسیدن به مقاصد پست خود اطراف شما را گرفته‌اند خیرخواه شما نیستند آنها شما را آلت دست خود قرار داده‌اند و شما بدون توجه در طریق هدف‌های ضدانقلابی آنان قرار گرفته‌اید آیا تاکنون اندیشیده‌اید که چرا در سخنرانی شما همواره حوادث غم‌انگیزی رخ می‌دهد و در تأیید فرازهای سخن شما بجای تکبیر که شعار اجتماعات میلیونی ملت قهرمان و مسلمان ایران است کف زدن‌ها و سوت کشیدن‌ها و پایکوبی‌ها شنیده می‌شود؟ آیا این خود دلیل بر دست داشتن گروهکهای ضد اسلامی و ضدانقلابی در این اجتماعات نیست؟
۳ـ کسانی که در سخت‌ترین شرایط پیش از پیروزی و بعد از آن بار سنگین انقلاب را بدوش کشیده‌اند و هم اکنون نیز پیوسته در میدان‌ها کشته می‌دهند همین ارگانهای انقلابی سپاه و کمیته‌ها و غیره می‌باشند آیا صحیح است که این ارگان‌ها و نهادهای برخاسته از بطن انقلاب که جان بر کف در پیشبرد اهداف آن می‌کوشند اینگونه در سخنرانی‌های شما مورد اهانت قرار گیرند؟ آیا برای شخصیت یک رئیس جمهور زیبنده است که به بهانه‌های تحقیق نشده همه نهادهای انقلابی کشور را بکوبد؟ آیا شما فکر نمی‌کنید که چرا از میان همه کارت‌ها و شناسنامه‌هایی که بدست شما دادند و شما خواندید حتی یکی مربوط به این گروهکهای مخرب ضداسلامی نبود؟ آیا بهتر نیست در کانال‌های اطلاعاتی خود تجدید نظر نمائید؟
۴ـ پیروان خط امام برای حفظ وحدت و احترام فرمان رهبر تاکنون از هرگونه عکس‌العملی خودداری کرده‌اند، آیا شما سکوت کسانی را که تنها به رعایت امر امام و اطاعت از ولایت فقیه ساکت مانده‌اند دلیل موافقت با روش خود می‌دانید و شعارهای موافق کسانی را که تنها برای در هم شکستن انقلاب شما را احاطه کرده‌اند و فریاد می‌کشند نشان انقلابی بودن آنها می‌پندارید؟ آیا به راستی گمان کرده‌اید آنان که به نفع شما شعار می‌دهند دوست و هوادار شما هستند؟ آیا احتمال نمی‌دهید که آنها شما را برای پیروزی خود پلی کرده باشند؟ آیا چهره این افراد با سیمای مسلمانانی که در نمازهای جمعه و تظاهرات میلیونی شرکت می‌کنند تفاوت ندارد؟ آیا احتمال نمی‌دهید که آنها همان استالینست‌هایی باشند که قبل از انتخابات ریاست جمهوری آنان را مطرود معرفی می‌کردید؟
۵ـ آقای رئیس جمهور شما مردم ایران را دعوت به مقاومت کرده‌اید مقاومت در برابر چه کسی؟ در برابر آمریکا؟ در برابر شوروی؟ در برابر متجاوزین عراقی؟ در برابر اخلالگران و گروهکهای داخلی؟ یا در برابر مخالفان خود؟ آیا منطق اسلامی می‌تواند چنین تحریک‌های بی جایی را در شرایط بحرانی کشور تجویز کند؟
۶ـ آقای بنی صدر با توجه به اینکه جنگ تحمیلی نتوانست مقاصد آمریکا را در منطقه تأمین کند و شیطان بزرگ از مذاکرات صلح هم نتیجه دلخواه خود را بدست نیاورد حوادث پنج شنبه گذشته را چگونه تحلیل می‌کنید آیا بنظر نمی‌رسد که آمریکا با مأیوس شدن از تحمیل صلح مورد نظر خود به ایران تصمیم گرفته است زیر چتر حمایت از رئیس جمهور آرامش شب جمعه را درهم بریزد؟ آیا شما میان حوادث پنج شنبه و تشدید حملات متجاوزین عراقی به شهرهای ایلام، اهواز و دزفول در دو سه روز گذشته رابطه‌ای نمی‌بینید؟ آیا احساس نمی‌کنید که دشمن می‌خواهد از داخل و خارج ملت ایران را زیر فشار قرار دهد تا صلح تحمیلی او را پذیرا شوند؟ چقدر تأسف‌آور است که چنین اندیشه خطرناکی ندانسته توسط یک مقام سیاسی کشور به اجرا درآید.
۷ـ آقای رئیس جمهور مگر شما سوگند وفاداری به قانون اساسی نخورده‌اید و پیوسته برای الزام دیگران دم از قانون نمی‌زنید آیا تشکیل گارد ریاست جمهوری و استفاده از آن در سرکوبی مخالفان منطبق با قانون اساسی است آیا این همه مخارج بی‌حساب دفتر هماهنگی شما که اینک نقش هماهنگ کننده گروهکهای ضدانقلاب را بر عهده گرفته است منطبق با قانون اساسی است؟
آیا این مسأله که رئیس جمهور در برابر چشم هزاران انسان هم نقش دادستان را ایفا کند و هم بعنوان قاضی حکم صادر نماید و هم فرمان اجرای حکم را بدهد منطبق با قانون اساسی و کوشش در برقراری امنیت قضائی در کشور است؟
آقای بنی صدر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به حکم وظیفه اسلامی از شما می‌خواهد که در کانال‌های اطلاعاتی خود تجدید نظر کنید، مصالح اسلام و امت را بر مقاصد شخصی ترجیح دهید و بدانید که مصلحت شما از مصلحت ملت جدا نیست و گروهکها هرگز خیر شما را نمی‌خواهند چنانکه خیر ملت را نیز نمی‌خواهند. اجازه ندهید این گروههای خودخواه و فرصت طلب ملت مسلمان و شهیدپرور را رو در روی شما قرار دهند. صبر و سکوت ملت قهرمان را حمل بر حقانیت روش خود نکنید اطمینان داشته باشید مردم مسلمانی که انقلاب را تا اینجا رسانیده‌اند اجازه نخواهند داد ایران اسلامی دوباره توسط دوستان ناآگاه و دشمنان بدخواه به دامن آمریکا بازگردد.
