نامه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خطاب به رئیس جمهوری در انتقاد به كارهای ایشان
در تاریخ آذرماه 1359
بسم الله الرحمن الرحیم
حضور محترم جناب آقای دكتر سید ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور دام‌تأییداته
پس از ابلاغ سلام و تحیت، از اینكه رنج سفر را به خود هموار كرده برای تنظیم و تجهیز نیروهای مسلح اسلام در جبهه‌های جنگ كوشش می‌كنید قدردانی و سپاسگزاری می‌كنیم. امید اینكه در این جنگ حساس و سرنوشت ساز سپاهیان اسلام بر دشمنان غلبه كرده شاهد پیروزی باشیم. ولی اجازه بدهید به طور خصوصی این درد دل را با شما در میان بگذاریم. ما می‌دانیم كه جنابعالی از موقعیت حساس و فوق العاده ایران و دشمنان داخلی و خارجی و ضرورت رهبری امام امت و وضع مزاجی ایشان كاملاً اطلاع دارید. شما از هزاران شهید و معلول این انقلاب و خواسته‌های آنان به خوبی آگاهید. با توجه به این مطالب آیا برای شخصیت مسؤولی مثل شما كه به پیروزی انقلاب عنایت دارد سزاوار بود كه در یك چنین موقعیت حساسی نقاط ضعف درست یا نادرست حكومت اسلامی را به دنیا اعلام كند و به دست دشمنان انقلاب و تفرقه‌اندازان و رادیوهای بیگانگان سوژه بدهد. مگر رهبری انقلاب و قلب ملت ایران در به همین روزها در سخنان شورانگیز خود از اختلافات و خودخواهی‌های مصادر امور اظهار نگرانی نكردند؟ مگر شما نمی‌دانید كه این قبیل سخنان تفرقه انداز قلب حساس امام امت را مكدر می‌سازد و سلامتی ایشان را به مخاطره می‌اندازد؟ مگر توجه ندارید كه وقتی قلب امام متأثر می‌شود قلب جامعه روحانیت و تمام ملت ایران متأثر می‌گردد؟
آیا بهتر نبود مشكلات خودتان را با مصادر امور كه برادران و همكاران شما هستند به طور خصوصی در میان می‌گذاشتید و حل و فصل می‌نمودید؟
آیا برای رئیس جمهور یك كشور نیرومند انقلابی زیبنده است كه در حضور مردم از مجلس و دستگاه رادیو تلویزیون گلایه كند؟
آیا فكر می‌كنید با چنین روشی می‌توان بر دشواریها غلبه كرد و كشتی متلاطم انقلاب اسلامی ایران را به ساحل نجات رسانید؟
جناب آقای رئیس جمهور آیا می‌دانید كه هزاران شهید و معلول و آواره این انقلاب و رزمندگان جان بر كف جبهه‌های نبرد و روحانیت مسؤول و متعهد و همه ملت مسلمان و فداكار و شهید پرور ایران از شما چه انتظاری دارند؟
همه انتظار دارند كه برای اجرای قوانین اسلام و قانون اساسی و به ثمر رساندن انقلاب شكوهمند اسلامی ایران فداكار باشید. و با عقل و تدبیر مشكلات را حل كنید و اگر در بین دیگران هم اختلافی بود درصدد اصلاح برآیید و بدین وسیله آبروی جمهوری تازه اسلامی را در جهان حفظ كنید و تمام نیروهای ملت را در راه انقلاب به كار گیرید. نه اینكه اختلافات را دامن بزنید و كشتی انقلاب را متلاطم‌تر سازید و دوستان را مأیوس و دشمنان را شادمان گردانید.
در خاتمه مراتب قدردانی و احترامات ما را بپذیرید. به امید پیروزی
