آیتالله علیدوست، در نشست «روحانیت و زمانآگاهی» گفت: در تراث دینی ما انسانها خصوصاً علما به اقسامی تقسیم شدند؛ از جمله انسان صالح و غیرصالح، سعید و شقی و …. یکی از تقسیمات هم، تقسیم به انسان عالم به زمان، مالک زمان، صاحب زمان و انسانی که عبد زمان است؛ بنابراین زمانآگاهی تعبیری است که از روایات گرفته شده است. عضو جامعه مدرسین درادامه گفت: عالم به زمان، مسائل معاصر خودش را خوب میشناسد و شبههشناس بوده و دغدغه حل آنها را دارد.وی ادامه داد: آن کسی که خرد ندارد، بنده و تابع زمان است؛ عالم به زمان کسی است که هجمهها و شبههها به او هجوم نمیآورد، مثل زره پوشی که در مقابل حادثه آسیبی نمیبیند. بر طبق حدیث معروف از امام صادق (ع) عالم به زمان تحت تأثیر زمان نیست، اما در حدیث مورد اشاره، امیر مؤمنان میگوید عالم به زمان، زمان را شکل میدهد و جلوتر از زمان حرکت میکند.