بيانيه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در آستانه كنفرانس غير متعدها
در تاریخ ۱۵/۱۲/۱۳۶۱
بسم الله الرحمن الرحیم
اكنون در آستانة برگزاري هفتمين گردهمايي و كنفرانس غيرمتعهدها در دهلي نو هستيم همانگونه كه از نتايج بدست آمده در جلسات گذشتة اين كنفرانس و هم از نام آنان برمي‌آيد جنبش عدم تعهد به منظور عدم وابستگي به قطبهاي مختلف و قدرتهاي سياسي جهان و برچيدن پايگاههاي نظامي قدرتهاي بزرگ از كشورهاي ديگر و بي اثر ساختن پيمانهاي نظامي و مبارزه با استعمار و نژاد پرستي و هم جهت محترم شمردن حقوق ملتها براي تعيين سرنوشت خويش و بدست خودشان و… بوجود آمد.
انگيزة تشكيل چنين جمعيتي ساليان درازي بر اثر فشار ابرقدرتهاي جهانخوار بر ملل محروم وجود داشت تا آنكه سرانجام در سال 1956 با گردهمايي جمال عبدالناصر، تيتو و نهرو در جزيرة برتوني اين جنبش بنيان گرديد.
هر چند در بدو تأسيس كشورهاي وابسته به شرق و غرب چون ايران (زمان شاه معدوم)، تركيه، پاكستان، كامبوج و عربستان، جمهوري دمكراتيك ويتنام و چين و غيره در اين گردهمايي حضور داشتند ليكن كشورهايي نيز بودند كه مي‌خواهستند به دور از تعهد به مصالح و منافع ابرقدرتها و با همكاري كشورهاي ديگر به مصالح ملتهاي خود بينديشند و چاره‌اي جهت رهايي از زير يوغ استعمار يابند.
ما در اين مقاله در صدد بيان تاريخ جنبش و كيفيت و يا تحليل و بررسي پيرامون دستاوردها ۳۷ سالة آن نيستيم، بلكه غرض از نگاشتن اين مختصر آن است كه فرياد ملتهاي مستضعف را عليه استكبار جهاني به شركت كنندگان در اين كنفرانس متذكر شويم تا سران كشورها در تعقيب هدفي كه اين مجلس به منظور دستيابي به آن تأسيس گرديده با جديت بيشتر و متعهدانه برخورد كنند و محور كنفرانس را بر عدم تعهد به منافع شرق و غرب قرار داده، آزادانه به حقوق ملتهاي خود بينديشند.
در رابطه با تشكيل اين كنفرانس در دهلي نو جامعه مدرسين حوزه علميه قم لازم مي‌داند نهايت تقدير و سپاس خود را به ملت رشيد اسلام تقديم دارد، زيرا ضربات خرد كنندة امت ايثارگر و مقاوم ايران بود كه صدام آمريكايي و نوكر صهيونيزم را با شكستهاي نظامي ـ اقتصادي و سياسي مواجه ساخت و او را از پذيرش غير متعهدها در بغداد با توجه به تداركاتي كه ديده بود محروم نمود.
و اكنون پس از شش ماه تأخير اين كنفرانس در كشور دوست هندوستان برگزار مي‌شود كه نمايندة ايران نيز در اين گردهمايي شركت دارند.
جامعة مدرسين حوزة علميه قم به نمايندگي از سوي ملت رشيد ايران اسلامي‌اين نكته را يادآور مي‌شود: در صورتي كه كنفرانس در دستور جلسات خود مسألة تجاوز رژيم بعثي صهيونيستي عراق به ايران را مورد بررسي قرار دهد، با ملاحظة اين جهت كه دو ملت ايران و عراق و هم دولت جمهوري اسلامي‌ايران تابع دستورات حياتبخش قرآن بوده و جز به فرامين الهي گردن ننهاده‌اند، كنفرانس نيز بايد طبق مقتضاي اصل احترام به حقوق و حاكميت و استقلال ملت كه در قطعنامه‌هاي اين كنفرانس آمده، بر مبناي قرآن كريم اين مسأله را بررسي نمايد و رهنمود كتاب قانون ما در اين زمينه براي كساني كه در صدد اصلاح فيما بين دو گروه متخاصم هستند چنين است:
«و ان طائفتان من المؤمنين اقتتلوا بينهما فان بغت احديهما علي الاخري فقاتلوا التي تبغي حتي تفيئي الي امرالله فان فاءت فاصلحوا بينهما بالعدل و اقسطوا ان الله يحب المقسطين. (حجرات آية 9).»
بنابراين ما نيز از تمام كساني كه در جهت صلح تلاش مي‌كنند و هم از كنفرانس غير متعهدها قاطعانه مي‌خواهيم كه با عدالت و قسط اسلامي‌تجاوزات وحشيانة صدام را (كه در تاريخ نمونه‌اش را در هيروشيما مي‌توان يافت) مورد رسيدگي قرار داده و با عنوان صلح، حقوق ملت مظلوم ايران را ناديده نگيرند و آزادانه داد اطفال بيگناه و زنان باردار و پير مرداني كه در حملات هوايي و بر اثر پرتاب موشكهاي 9 متري و ۱۲ متري به شهادت رسيدند را از عاملان اين جنايت هولناك بازستانند.
و ما تصريح مي‌كنيم كه دولت و ملت ايران صلح دوست هستند لكن صلحي كه با شرافت همراه باشد، و دولت اسلامي‌ما از آنجا كه از ملت خود جدا نيست بنا به خواستة ملت تن به صلح ناجوانمردانه نخواهد داد، و در صورتي كه ديگران موفق نشوند حقوق ملت مظلوم ايران را از متجاوز بازستانند ملت ايران خود به اين امر اقدام خواهد نمود و اين مطلب صرفاً يك مدعا نيست زيرا شعار جنگ ـ جنگ ـ تا پيروزي و حضور مردم در جبهه‌ها و ايستادگي آنان با قامتهاي استوار بر سر اين پيمان تأييد گفتار ماست.
در پايان اميدواريم سران كشورهاي غير متعهد همانگونه كه مانع ورود نمايندة كامبوج در اين اجلاسيه گرديدند جهت جلوگيري از ورود اينگونه نوكران وابسته به شرق و غرب تدابيري انديشيده و كساني را كه چون صدام صدها دام براي ملتهاي خود نهاده‌اند به كنفرانس عدم تعهد نپذيرند تا ماهيت اين اجتماع براي مردم جهان مشوّه نگردد، همچنين توجه داشته باشند اين مجامع را در كشورهايي برگزار نمايند كه عملاً عدم تعهد خود را نسبت به منافع شرق و غرب به اثبات رسانيده باشند.
