پيام جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به مردم مصر براي قيام در برابر حاكمان ظالم
در تاریخ ۳۰/۰۱/۱۳۶۱
بسم الله الرحمن الرحیم
الله اكبر، اين نداي مسلمين از ميان آتش و خون است.
الله اكبر، كه اين فرياد هزاران ستم كشيده از زير غل و زنجير است.
الله اكبر، اين سلاح كوبندة ميليونها مستضعف جهان است،
الله اكبر، اين صداي آشناي محرومين سرزمين مصر و فلسطين است،
لااله الاالله، اين شعار بحق رنج كشيدگان و آوارگان جهان سوم است،
الله اكبر، كه امروز معبد فرعونيان از خون جوانان مسلم آذين بندي مي‌شود،
لااله الاالله، كه چوبه‌هاي دار فرعونيان دوباره شاهد مظلوميت و نابرابري كفر جهاني با محرومين است.
الله اكبر، كه امروز كاخهاي بپا شده از خون هزاران هزار مؤمن به الله از اين فرياد به لرزه درآمده،
الله اكبر، كه اين فرياد همة دشمنان خدا و مرتجعين منطقه را به وحشت انداخته،
الله اكبر، فرياد زن، بپاخيز، بخروش، بستيز، اي برادر، اي مسلمان، اي عزيز دربند، اي رنج كشيده، اي همسنگر،
الا اي مسلمين تاريخ ساز مصر، حماسه آفرينان صحنه پيكار، پرخاشگران از جان گذشته نيل… انقلاب ما نيز از خون پاك اسلامبوليها نشأت گرفت، و هر روز كه شهر و خيابان ما با گلوله‌هاي آمريكايي دشمن به خون دهها شهيد مظلوم گلگون مي‌شد، فرداهايش ملت ما با شوري بيشتر و فريادي خشمگين‌تر به قيامي ديگر برمي‌خاستند و هفته‌ها پشت سر هفته‌ها، اربعين‌ها پس از اربعيني ديگر و همينطور جوش و خروشي بيش از پيش تجلي يافت تا آنكه قطره قطره خون عزيزان ما در دشت و هامون، و فرياد در گلو خفة امت ما بهم پيوست و ناگهان سيلي خشمگين از ز مين جوشيد و طوفاني عظيم بپاخاست و بنيان هزاران ساله ديو بد صفت را از جاي كند، شما نيز بپاخيزيد و برزميد و اعدام بناحق اسلامبولي و ياران را نقطة عطفي بر مبارزات هزاران سالة خود قرار داده و بار ديگر سخن بحق اسلامبولي را بيان كنيد كه:
«اگر گلوله‌ها سينه‌هاي ما را ندرد، شيرازة قرآن را خواهد دريد».
آري، قهرمان مصر، ديگر حاكمان سرزمين مصر آنچه كه برايشان اهميت ندارد اسلام شما و قرآن شماست، آنچه كه برايشان معني ندارد فرياد «وا قدسا» و «وااسلاماي» اسلامبوليهاست، بياييد تا دست در دست هم به فرياد «هل من ناصر» اسلام پاسخ مثبت گوييم و براي اين قيام پرشكوه ايران را الگو قرار دهيم كه دشمن تنها از اين اسلحه نوميد و مأيوس است كه همان: «كلمة توحيد و توحيد كلمه است».
