«اقتصاد کشور را مطلقاً به تحوّلات خارجی نباید پیوند زد» این تذکری بود که حضرت آیت الله العظمی خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با هیئت دولت در دوم شهریور ماه مطرح کردند و چنین پیوندی را «خطای راهبردی» دانستند. در کنار این موضوع معظم له به تشریح موضوعات اقتصادیپرداختند و تولید را به عنوان راه حل اصلی رفع مشکلات اقتصادی معرفی و تبیین کردند.
کشور ما از جمله کشورهایی است که علاوه بر موقعیت خاص جغرافیایی طبیعی از ظرفیتهای مادی و منابع سرشاریبرخورداراست. این ویژگی در پیوند با فرصتهایی چون نیروی انسانی جوان و متخصص میتواند ایران را در تحولات بینالمللی تاثیرگذار و صاحب نفوذ کند. بنابراین استفادهاز ظرفیتها و فرصتهای درونی که اقتصاد را قوی، محکم و آسیبناپذیر میکند تنها راه کسب اقتدار است و این مهم در بستر توجه به مسئله تولید محقق میشود.
برقرارکردن پیوند هویتی و تمرکز حداکثری بر صورت مساله سیاست خارجی به عنوان تنها نقشه راه و عامل خروج از فضای بحرانی باعث میشود میدان سیاست، اقتصاد و فرهنگ با سرمایهگذاری حداکثری روی مساله تحولات خارجی مواجه شود و دیگر علل و عوامل مورد کم توجهی و بعضا بی توجهی قرار بگیرند.
در تشریح علل و عوامل مشکلات کشور به ویژه مشکلات اقتصادی، نظر اکثر کارشناسانو اساتید علم اقتصاد این است که باید بهتولید به عنوان راه حل اصلی رفع مشکلات کشورچشم دوخت و در کنار توجه به مناسبات بینالمللی و تعاملات خارجی عزتمند، اقتصاد را از درون قوی و مقتدر کرد . این یعنی تکیهی اصلی اقتصاد کشور باید به ستونی مورد اعتماد و مربوط به درون کشور باشد.
همه میدانیم که در اثر تحریمهای ظالمانهی اعمال شده علیه کشورمان، بخشی از توانمندیهای اقتصادی ما دچار مشکل و رشد و پیشرفت اقتصادی با موانعی روبرو شده است. اما بررسیها نشان داده است که حجم زیادی از موانع، موانعی هستند که در ساختار اقتصادی کشور وجود دارند و راه حل آنها کاملا متوجه به سیاست گذاری و مدیریت داخلی است.چالش هایی مانند قاچاق کالا، واردات بی رویه ، خروج ارز از کشور برای واردات کالاهای لوکس به علاوهی پیچ وخمهای اداری و ناهماهنگیهای بخشهای پاییندستی از جمله مسائلی است که فقط با سیاستگذاری، مدیریت داخلی و نظارت قابل حل است .
به عنوان مثال اگر سرمایه گذار داخلی نتواند به بازگشت سرمایه و امنیت مالی خود در بخش تولید امیدوار باشد هیچ گاه نقدینگی خود را به سوی آن هدایت نمی کند و این آرامش بخشی و تضمین امنیت سرمایهگذاری، یک امر داخلی و قابل مدیریت است. پس با بررسی و بازبینی موانع تولید که نیازمند همپوشانی و همکاری قوای سه گانه است میتوان حجم زیادی از مشکلات را برطرف کرد.
برای درون زا کردن قدرت اقتصادی ، باید توجه جدی به رونق تولید و سیاستهای اقتصاد مقاومتی داشته باشیم . جهش تولید و تشویق سرمایه گذار به ورود به میدان عمل اقتصادی میتواند پول ملی ما را تقویت کند و با سامان دهی به وضعیت اشتغال تاثیر مستقیمی بر معیشت مردم بگذارد. این موضوع اگرچه یک پروسه کوتاه مدت نیست اما تحقق آن منجر به قوی شدن اقتصاد و تاثیرات شگرف و بلند مدت بر زندگی مردم خواهد شد و در نتیجه در تامین عدالت اجتماعی و تقویت امنیت ملی تاثیر گذار خواهد بود و عدالت اجتماعی و امنیت از پایههای تولید قدرت و اقتدار درونی است. همچنین راهاندازی سامانههای اطّلاعاتی که زمینه شفافسازی و مبارزه با مفاسد اقتصادی و پولشویی را فراهم میکند از مواردیاست که سرمایهگذار دغدغه مند را آسوده خاطر به سمت تولید هدایت میکند. سامانهی صدور مجوّزهای سرمایهگذاری، سامانهی مالیات، سامانهی مبارزهی با قاچاق کالا و ارز، سامانهی مربوط به پولشویی از جمله مسائلی هستند که ایران را به یک کشور امن برای سرمایهگذاری تبدیلخواهد کرد.این مهم علاوه بر اصلاح ساختار اقتصادی نظارت و مدیریت تحولات اقتصادی داخلی را آسان تر خواهد کرد.
ما با تکیه به توان داخلی و استفاده از ظرفیت نیرویهای جوان میتوانیم تحریم را بیاثر و تحریم کنندگان را از ادامه تحریم و فشار علیه کشور متضرر کنیم. حضور مستحکم و استوار در سیاست تکیه به داخل و اقتصاد درون زا این قدرت را به ما میدهد تا در روابط پیچیده و در هم تنیدهی اقتصادیِ بینالمللی با پشتوانه یک اقتصاد قوی حاضر شویم و ابزار تحریم و فشار اقتصادی را در دستان دشمنان ملت نا کارآمد کنیم.