شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی، روز جمعه ۳۰ خرداد پیش نویس قطعنامه سه کشور اروپایی در مورد دسترسی بازرسان به دو تاسیسات اتمی در ایران را با اکثریت آرا پذیرفت. در این رای گیری، ۲۵ کشور رای موافق به قطعنامه دادند، ۲ کشور (روسیه و چین) رای مخالف و ۷ عضو نیز رای ممتنع دادند. در این باره نکاتی قابل ذکر است :
۱ – این قطعنامه در حالی تصویب شد که ایران در هفت سال اخیر نهایت همکاری را با آژانس داشته و بیشترین کنترل‌ها و نظارت‌ها که در طول تاریخ آژانس بی‌سابقه است بر فعالیت هسته‌ای صلح آمیز ایران اعمال شده است. به گفته آقای غریب‌آبادی نماینده ایران در آژانس انرژی اتمی، کشورمان فقط در سال گذشته ۳۳ مورد دسترسی ویژه و تکمیلی برای آژانس قائل شده و اجازه داده که از مراکزی که مورد درخواست آژانس بوده است بازدید انجام شود. دسترسی تکمیلی به این معنا است که بازرسان آژانس اجازه داشته‌اند از محلی که جزو تاسیسات هسته‌ای ایران نیست هم نمونه‌برداری محیطی یا بازرسی انجام دهند. این در واقع اقدام مهمی بوده که ایران انجام داده اما متاسفانه آنها توجه نکرده اند. تنها در یکسال گذشته ۳۳۰ مرکز مختلف در ایران مورد بازرسی قرار گرفته است و بیش از ۴۰ مورد آن از قبل اعلام نشده بود. حال وقتی همه این موارد را در نظر بگیریم متوجه می شویم که ایران نهایت همکاری را با آژانس داشته و چیزی برای پنهان کردن ندارد. بویژه آنکه مدیر کل آژانس هم در گزارش های خود تائید می کند ایران تمام تعهدات خود در برابر آژانس راطبق برجام انجام داده است.
۲ – موضوع دو سایتی که آژانس خواهان بازدید از آنهاست مربوط به ۱۷ سال پیش یعنی سال ۲۰۰۳ است و اکنون آژانس باید به این سئوال جواب دهد که باوجود اعلام قبلی اش مبنی بر بسته شدن پرونده ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‌ای ایران موسوم به «پی‌ام‌دی» در قطعنامه نوامبر ۲۰۱۵ شورای حکام، تا کی می‌خواهد بهانه‌جویی درباره فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ایران را ادامه دهد؟ البته موضوع ۱۷ سال پیش هم مربوط به اطلاعاتی بود که از طرف کشورهای دشمن ایران مطرح می‌شد و اساسا معلوم نیست که اگر ایران همچون گذشته (که سایت‌های پارچین و شیان در لویزان را در اختیار بازرسان آژانس قرار داد) عمل کند، آنها بهانه جدیدی را مطرح نکنند؟! اساسا این موضوع ناشی از کارشکنی رژیم صهیونیستی و آمریکا در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است وگرنه بازدید از یک سایت برای بررسی مسائل ۱۷ سال پیش، از لحاظ فنی هیچ موضوعیتی نداشته و اقدامی کاملا سیاسی و غیر فنی است . همچنین بر اساس مفاد پروتکل الحاقی _ که ایران اکنون به صورت داوطلبانه آن را اجرا می کند _ آنها موظف هستند که دلایل، شواهد و قراین کافی برای بازدید ارائه دهند. نمی‌توان به خاطر هر ادعای واهی و بدون دلیلی که از طرف اعضای آژانس مطرح می‌شود اجازه بازدید از هر نقطه و مکانی از کشور را صادر کرد.
۳ – این قطعنامه از سوی کشورهایی ارائه شده است که خودشان دارنده سلاح هسته ای هستند و یا اینکه میزبانی چنین سلاح های مخرب و کشنده ای را برعهده دارند. از سوی دیگر، همین سه کشور اروپایی تاکنون گام های ملموس و عملی برای اجرای تعهدات خود تحت برجام بر نداشته اند و این گونه با فرار رو به جلو از تعهدات خود شانه خالی می‌کنند. اخیرا نیز با اعلام موافقت با قطعنامه پیشنهادی آمریکا جهت تمدید تحریم تسلیحاتی ایران _ با توجه به پایان یافتن محدودیت های تسلیحاتی ایران در مهر ماه براساس برجام _ نشان دادند که هیچ استقلالی از خود نداشته و گرچه ظاهرا از برجام خارج نشده اند اما در مقام عمل هیچ تعهدی نسبت به اجرای تعهدات خود در برجام نداشته و کاملا مطیع آمریکا هستند .
۴ – این مساله نشان می‌دهد که مشکل کشورهای غربی با جمهوری اسلامی ایران، فقط مربوط به مساله هسته ای نیست. اخیرا «جورج فریدمن» مدیرکل «آژانس اطلاعات و مراقبت راهبردی آمریکا» و مشاور سابق ارتش و دولت آمریکا در حوزه دفاع و امنیت ملی، گفته است: مشکل آمریکا با ایران مسئله هسته‌ای این کشور نیست، مسئله آن است که ایران نشان داده است نه فقط بدون رابطه با آمریکا، بلکه در حال تخاصم و دشمنی با آمریکا می‌توان بزرگترین قدرت نظامی و تکنولوژیک منطقه بود. این برای آمریکا الگوی قابل قبولی نیست!
البته رهبر معظم انقلاب هم بارها به این نکته اشاره کرده‌اند. واقعیت امر این است که قطعنامه های اینچنینی و مباحث حقوق بشر و …همه و همه صرفا بهانه ای از سوی غربیان و مستکبران جهان برای جلوگیری از پیشرفت جمهوری اسلامی ایران است و به عبارت دیگر مشکل غرب با ما بر سر «وجود» است و با مذاکره بر سر «حدود» حل نمی‌شود. حضرت امام خمینی (ره) هم در این‌باره هشدار می‌دهند که: «نکته مهمی که همه ما باید به آن توجه کنیم و آن را اصل و اساس سیاست خود با بیگانگان قرار دهیم این است که دشمنان ما و جهانخواران تا کی و تا کجا ما را تحمل می‌کنند و تا چه مرزی استقلال و آزادی ما را قبول دارند. به یقین آنان مرزی جز عدول از همه هویت‌ها و ارزش‌های معنوی و الهی‌مان نمی‌شناسند. به گفته قرآن کریم، هرگز دست از مقاتله و ستیز با شما برنمی‌دارند مگر اینکه شما را از دین‌تان برگردانند. »
(خ – ۱۳۹۵)
