اطلاعيه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به مناسبت بزرگداشت روز معلم و سالگرد شهادت آيت الله مطهري
در تاريخ ۱۱/۰۲/۱۳۶۳
بسم الله الرحمن الرحيم
«من المؤمنين رجال صدقوا ما عاهدوا الله عليه فمنهم من قضي نحبه و منهم من ينتظر و ما بدلوا تبديلا» (قرآن كريم)
روز دوازده ارديبهشت، يادآور خاطرات مردي است كه فقدانش دلها را بدرد آورده و جامعه را دچار خلاء و كمبود نموده است و براستي در اسلام شكافي پديد آورده كه هيچ چيز جبران آن را، نخواهد كرد مردي كه ارزشهاي اسلامي‌را در او تجلي يافته بود و پيش از اينكه اسلام و قرآن را برخواسته‌هايش تطبيق كند، افكار و افعالش را با موازين اسلامي‌به سنجش گذاشته بود و نمي‌خواست جز آنچه را كه خداي او مي‌خواست، و نمي‌انديشيد جز انديشه‌اي را كه اسلام به او داده بود او فرزند رشيدي بود كه در دامان مكتب حياتبخش قرآن پرورش يافته بود و مغز متفكرش، انباشته از معارف اسلامي و فلسفه الهي بود او حكمت را از محكمات قرآن و نهج البلاغه دريافته بود و به همين جهت رسواگر بيمار دلاني شد كه براي اثبات ادعاهاي دريافت شده از شرق و غرب دست تمسك به متشابهات اين دو كتاب عظيم زده بودند او درياي مواجي بود كه تشنگان بسياري را سيراب كرده و مرواريدهاي بسياري را در بستر خود پروريده بود، انساني كه در علوم معقول و منقول يگانه بود هنگامي‌كه در مسائل فقهي و اصولي نظر مي‌داد گويا كه شيخ طوسي و يا شيخ مفيد سخن مي‌گويد و آن زمان كه بر كرسي درس فلسفه و حكمت مي‌نشست گويي كه ملاصدراي شيراز و يا بوعلي سينا بر كرسي تكيه زده است و آن هنگام كه از عرفان سخن مي‌گفت، اين چنين مي‌پنداشتي كه شاگرد عاشقي است كه در محضر اميرمؤمنان علي عليه السلام دانش آموخته است و زماني كه از منبر خطابه بالا مي‌رفت اين سخن مولا و امامش علي مرتضي صلوات الله عليه در حقش مصداق مي‌يافت كه «فان قال بذالقائلين و نقع غليل السائلين» اگر سخن مي‌گفت گوي سخن را از سخنوران در مي‌ربود و عطش طالبان دانش را با سخنان پربارش فرو مي‌نشاند.
او كه قلمي شيوا و روان داشت، حقايق برخواسته از متن قرآن ومباني اسلامي را پيراسته از هرگونه تفسير به رأي و سليقه‌هاي شخصي به نسل جوان و جويندگان حقيقت، هديه كرد به مبارزه‌اي سخت عليه افكار الحادي و التقاطي دست زد و همواره خطر طرز تفكر ماديگرايانه آميخته به اسلام را هشدار داد، او با منطق محكمش بافته‌هاي ذهنهاي بيمار كاخهاي كرملين را به باد فنا داد و آنها را در ادعاهاي دروغينشان نسبت به كارگران و حمايت از آنها به رسوايي كشاند و ثابت كرد كاخ نشينان كه كارگر را بعنوان ابزاري تلقي مي‌كنند و به روح و جانش، توجه ندارند حامي كارگر نيستند بلكه پيامبري كه خود دست كارگر را مي‌بوسيد و يا امير مؤمنان كه خودكارگر و اهل كار بود و در يك خانه كوچك گلي زندگي مي‌كرد طرفدار كارگر است همان كسي كه دسترنج كارش را در اختيار بينوايان مي‌گذاشت و مهر پرفروغش را نثار يتيمان و بي سرپرستان مي‌كرد، او كه از بنيانگذاران انقلاب اسلامي و از حاميان سر سخت ولايت فقيه بود با طرح بحثهاي جهان بيني خود اسلام شناسان مايه گرفته از غرب را زير سؤال برد و مدعيان مبارزه انقلاب را كه اسلام را ملعبه مقاصد شوم خود قرار داده بودند بسيار عالمانه و دقيق به انزوا كشاند به همين جهت كوردلاني كه تاب تابش نور آفتاب را نداشتند و كژانديشاني كه مقتضاي طبيعت نفاقشان زهرافشاني به سوي مردان خدا است دست به يك جنايت هولناك زدند و شب هنگام مغز متفكر استادي بزرگوار و معلمي دلسوز و متجهدي شب‌زنده‌دار و بيدارگري استوار و مريدي با بصيرت نسبت به امام امت خميني روح خدا يعني آيت‌الله حاج شيخ مرتضي مطهري رضوان الله تعالي عليه را نشانه گرفتند بلكه صداي روح بخشش را خاموش كنند و گامهاي پربركتش را، از حركت باز دارند.
«يريدون ليطفؤا نورالله بافواههم والله متم نوره ولوكره المشركون.»
غافل از آنكه اگر فتيله شمع را با قيچي بريدند فروزانتر مي‌شود و اگر در آتش دميدند بر حرارتش افزوده مي‌شود و اگر محبوب جامعه را از آنها گرفتند عشقشان را نسبت به او سوزانتر مي‌كنند.
آري او بهترين راه را براي پيوستن به لقاءالله از طريق شهادت پيمود و به آرزوي ديرين خود دست يافت و شمع جاودانه محفل شهيدانمان شد.
جامعه مدرسين حوزه علميه قم سالگرد اين فاجعه عظيم را كه بحق روز معلم نام گرفته است به پيشگاه حضرت بقية‌الله الاعظم ارواحنا له الفدا و نايب بر حقش حضرت آيت‌الله العظمي امام خميني و امت حزب‌الله و شهيد پرور و بازماندگان معظم ايشان تبريك و تسليت گفته و به معلمان شريف تداوم راه اين استاد بزرگوار را توصيه مي‌نمايد و همچنين تقارن اين روز را با روز كارگران، اين قشر مولد و چرخانندة اقتصاد مملكت اسلامي مبارك دانسته، و از فعاليتهاي سازنده آنان قدرداني مي‌نمايد.
جامعه مدرسين حوزه علميه قم
بخش سياسي
