اطلاعیه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به مناسبت روز معلم و سالروز شهادت استاد آیت الله مطهری
در تاریخ ۱۱/۰۲/۱۳۶۴
بسم الله الرحمن الرحیم
«من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم ان قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا»
روز دوازده اردیبهشت یادآور خاطرات مردی است که فقدانش دل ما را به درد آورده و جامعه را دچار خلا و کمبود نموده است و به راستی در اسلام شکافی پدید آورده که هیچ چیزی جبران آن را نخواهد کرد مردی که ارزش‌های اسلامی در او تجلّی یافته بود و پیش از اینکه اسلام و قرآن را برخواسته هایش تطبیق کند، افکار و افعالش را با موازین اسلامی به سنجش گذاشته بود و نمی‌خواست جز آنچه را که خدای او می‌خواست، و نمی‌اندیشید، جز اندیشه‌ای را که اسلام به او داده بود او فرزند رشیدی بود که در دامان مکتب حیاتبخش قرآن پرورش یافته بود و مغز متفکرش انباشته از معارف اسلامی و فلسفه الهی بود او حکمت را از محکمات قرآن و نهج البلاغه دریافته بود و به همین جهت رسوا گر بیمار دلانی شد که برای اثبات ادّعاهای دریافت شده از شرق و غرب دست تمسّک به متشابهات این دو کتاب عظیم زده بودند، او دریای موّاجی بود که تشنگان بسیاری را سیراب کرده و مرواریدهای بسیاری را در بستر خود پروریده بود انسانی که در علوم معقول و منقول یگانه بود هنگامی که در مسائل فقهی و اصولی نظر می‌داد گویا که شیخ طوسی و یا شیخ مفید سخن می‌گوید و آن زمان که بر کرسی درس فلسفه و حکمت می‌نشست گویی که ملا صدرای شیراز و یا بوعلی سینا بر کرسی تکیه زده است. و آن هنگام که از عرفان سخن می‌گفت: این چنین می‌پنداشتی که شاگرد عاشقی است که در محضر امیرمؤمنان علی علیه السلام دانش آموخته است و زمانی که از منبر خطابه بالا رفت این سخن مولا و امامش علی مرتضی صلوه الله علیه در باره‌اش مصداق می‌یافت که: «فان قال بذّ القائلین و نقع غلیل السائلین»، اگر سخن می‌گفت: گویی سخن را از سخنوران در می‌ربود و عطش طالبان دانش را با سخنان پر بارش فرو می‌نشاند.
او که قلمی شیوا و روان داشت، حقایق برخواسته از متن قرآن و مبانی اسلام را پیراسته از هر گونه تفسیر به رأی و سلیقه‌های شخصی به نسل جوان و جویندگان حقیقت هدیه کرد و به مبارزه سخت علیه افکار الحادی و التقاطی دست زد و همواره خطر طرز تفّکر مادیگرایانه آمیخته به اسلام را هشدار داد او با منطق محکمش بافته‌های ذهنهای بیمار کاخهای کرملین را به باد فنا داد و آنها را در ادّعاهای دروغینشان نسبت به کارگران و حمایت از آنها به رسوایی کشاند و ثابت کرد: کاخ نشینان که کارگر را به عنوان ابزاری تلقی می‌کنند و به روح و جانش توجه ندارند حامی کارگر نیستند بلکه پیامبری که خود دست کارگر را می‌بوسید و یا امیرمؤمنان که خود کارگر و اهل کار بود و در یک خانه کوچک گلی زندگی می‌کرد طرفدار کارگر است همان کسی که دسترنج کارش را در اختیار بی‌نوایان می‌گذاشت و مهر پرفروغش را نثار یتیمان و بی‌سرپرستان می‌کرد، او که از بنیانگذاران انقلاب اسلامی و از حامیان سرسخت ولایت فقیه بود با طرح بحثهای جهان‌بینی خود اسلام‌شناسان مایه گرفته از غرب را زیر سؤال برد و مدّعیان مبارزه و انقلاب که اسلام را ملعبه مقاصد شوم خود قرار داده بودند بسیار عالمانه و دقیق به انزوا کشاند به همین جهت کوردلانی که تاب تابش نور آفتاب را نداشتند و کژاندیشانی که مقتضای طبیعت نفاقشان زهرافشانی به سوی مردان خداست دست به یک جنایت هولناک زدند و شب هنگام مغز متفکر استادی بزرگوار و مصلحی دلسوز و متهجدی شب زنده دار و بیدارگری استوار و مریدی با بصیرت نسبت به امام امت خمینی روح خدا یعنی آیه الله حاج شیخ مرتضی مطهری رضوان‌الله تعالی علیه را نشانه گرفتند بلکه صدای روح بخشش را خاموش کنند و گامهای پر برکتش را از حرکت باز دارند.
«یریدون لیطفؤا نورالله بافواهم و الله متم نوره و لو کره المشرکون»
غافل از آنکه اگر فتیله شمع را با قیچی بریدند فروزانتر می‌شود و اگر در آتش دمیدند بر حرارتش افزوده می‌شود و اگر محبوب جامعه را از آنها گرفتند عشقشان را نسبت به او سوزانتر می‌کنند. آری او بهترین راه را برای پیوستن به لقاء الله از طریق شهادت پیمود و به آرزوی دیرین خود رسید و شمع جاودانه محفل شهیدانمان شد.
جامعه مدرسین حوزه علمیه قم سالگرد این فاجعه عظیم را که به حق روز معلم نام گرفته است به پیشگاه حضرت بقیه الله اعظم ارواحنا له الفداه و نایب بر حقش حضرت آیه الله العظمی امام خمینی و امت حزب الله شهید پرور و بازماندگان معظم ایشان تبریک و تسلیت گفته و به معلمان شریف تداوم راه این استاد بزرگوار را توصیه می‌نماید و همچنین تقارن این روز را با روزکارگران این قشر مولّد و چرخاننده اقتصاد مملکت اسلامی مبارک دانسته و از فعالیتهای سازنده آنان قدردانی می‌نماید.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
بخش سیاسی
