اطلاعيه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به مناسبت روز معلم و سالروز شهادت استاد آيت الله مطهري
در تاريخ ۱۱/۰۲/۱۳۶۴
بسم الله الرحمن الرحيم
«من المؤمنين رجال صدقوا ما عاهدوا الله عليه فمنهم ان قضي نحبه و منهم من ينتظر و ما بدلوا تبديلا»
روز دوازده ارديبهشت يادآور خاطرات مردي است كه فقدانش دل ما را به درد آورده و جامعه را دچار خلا و كمبود نموده است و به راستي در اسلام شكافي پديد آورده كه هيچ چيزي جبران آن را نخواهد كرد مردي كه ارزش‌هاي اسلامي در او تجلّي يافته بود و پيش از اينكه اسلام و قرآن را برخواسته هايش تطبيق كند، افكار و افعالش را با موازين اسلامي به سنجش گذاشته بود و نمي‌خواست جز آنچه را كه خداي او مي‌خواست، و نمي‌انديشيد، جز انديشه‌اي را كه اسلام به او داده بود او فرزند رشيدي بود كه در دامان مكتب حياتبخش قرآن پرورش يافته بود و مغز متفكرش انباشته از معارف اسلامي و فلسفه الهي بود او حكمت را از محكمات قرآن و نهج البلاغه دريافته بود و به همين جهت رسوا گر بيمار دلاني شد كه براي اثبات ادّعاهاي دريافت شده از شرق و غرب دست تمسّك به متشابهات اين دو كتاب عظيم زده بودند، او درياي موّاجي بود كه تشنگان بسياري را سيراب كرده و مرواريدهاي بسياري را در بستر خود پروريده بود انساني كه در علوم معقول و منقول يگانه بود هنگامي كه در مسائل فقهي و اصولي نظر مي‌داد گويا كه شيخ طوسي و يا شيخ مفيد سخن مي‌گويد و آن زمان كه بر كرسي درس فلسفه و حكمت مي‌نشست گويي كه ملا صدراي شيراز و يا بوعلي سينا بر كرسي تكيه زده است. و آن هنگام كه از عرفان سخن مي‌گفت: اين چنين مي‌پنداشتي كه شاگرد عاشقي است كه در محضر اميرمؤمنان علي عليه السلام دانش آموخته است و زماني كه از منبر خطابه بالا رفت اين سخن مولا و امامش علي مرتضي صلوة الله عليه در باره‌اش مصداق مي‌يافت كه: «فان قال بذّ القائلين و نقع غليل السائلين»، اگر سخن مي‌گفت: گويي سخن را از سخنوران در مي‌ربود و عطش طالبان دانش را با سخنان پر بارش فرو مي‌نشاند.
او كه قلمي شيوا و روان داشت، حقايق برخواسته از متن قرآن و مباني اسلام را پيراسته از هر گونه تفسير به رأي و سليقه‌هاي شخصي به نسل جوان و جويندگان حقيقت هديه كرد و به مبارزه سخت عليه افكار الحادي و التقاطي دست زد و همواره خطر طرز تفّكر ماديگرايانه آميخته به اسلام را هشدار داد او با منطق محكمش بافته‌هاي ذهنهاي بيمار كاخهاي كرملين را به باد فنا داد و آنها را در ادّعاهاي دروغينشان نسبت به كارگران و حمايت از آنها به رسوايي كشاند و ثابت كرد: كاخ نشينان كه كارگر را به عنوان ابزاري تلقي مي‌كنند و به روح و جانش توجه ندارند حامي كارگر نيستند بلكه پيامبري كه خود دست كارگر را مي‌بوسيد و يا اميرمؤمنان كه خود كارگر و اهل كار بود و در يك خانه كوچك گلي زندگي مي‌كرد طرفدار كارگر است همان كسي كه دسترنج كارش را در اختيار بي‌نوايان مي‌گذاشت و مهر پرفروغش را نثار يتيمان و بي‌سرپرستان مي‌كرد، او كه از بنيانگذاران انقلاب اسلامي و از حاميان سرسخت ولايت فقيه بود با طرح بحثهاي جهان‌بيني خود اسلام‌شناسان مايه گرفته از غرب را زير سؤال برد و مدّعيان مبارزه و انقلاب كه اسلام را ملعبه مقاصد شوم خود قرار داده بودند بسيار عالمانه و دقيق به انزوا كشاند به همين جهت كوردلاني كه تاب تابش نور آفتاب را نداشتند و كژانديشاني كه مقتضاي طبيعت نفاقشان زهرافشاني به سوي مردان خداست دست به يك جنايت هولناك زدند و شب هنگام مغز متفكر استادي بزرگوار و مصلحي دلسوز و متهجدي شب زنده دار و بيدارگري استوار و مريدي با بصيرت نسبت به امام امت خميني روح خدا يعني آية الله حاج شيخ مرتضي مطهري رضوان‌الله تعالي عليه را نشانه گرفتند بلكه صداي روح بخشش را خاموش كنند و گامهاي پر بركتش را از حركت باز دارند.
«يريدون ليطفؤا نورالله بافواهم و الله متم نوره و لو كره المشركون»
غافل از آنكه اگر فتيله شمع را با قيچي بريدند فروزانتر مي‌شود و اگر در آتش دميدند بر حرارتش افزوده مي‌شود و اگر محبوب جامعه را از آنها گرفتند عشقشان را نسبت به او سوزانتر مي‌كنند. آري او بهترين راه را براي پيوستن به لقاء الله از طريق شهادت پيمود و به آرزوي ديرين خود رسيد و شمع جاودانه محفل شهيدانمان شد.
جامعه مدرسين حوزه علميه قم سالگرد اين فاجعه عظيم را كه به حق روز معلم نام گرفته است به پيشگاه حضرت بقية الله اعظم ارواحنا له الفداه و نايب بر حقش حضرت آية الله العظمي امام خميني و امت حزب الله شهيد پرور و بازماندگان معظم ايشان تبريك و تسليت گفته و به معلمان شريف تداوم راه اين استاد بزرگوار را توصيه مي‌نمايد و همچنين تقارن اين روز را با روزكارگران اين قشر مولّد و چرخانندة اقتصاد مملكت اسلامي مبارك دانسته و از فعاليتهاي سازنده آنان قدرداني مي‌نمايد.
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
جامعه مدرسين حوزه علميه قم
بخش سياسي
