اعلامیه ی جمعی از علمای حوزه ی علمیه ی قم درباره حوادث سیاسی ایران و چهلمین روز شهدای ۱۷ شهریور
مورخ ۱۳۵۷/۰۷/۱۷
«و کاین من نبی قاتل معه ربیون کثیر فما وهنوا لما اصابهم فی سبیل الله و ما ضعفوا و ما استکانوا والله یحب الصابرین …»
(سوره آل عمران آیه ۱۴۶)
در طول تاریخ همواره پیامبران خدا و پیشوایان دینی و پیروان راستینشان در راه خدا، علیه جباران و ستمگران به پیکار برخاستند و تا آخرین دم، ضعف و سستی و زبونی به خود راه ندادند.
ملت اسلام که بر ضد بیدادگری و بیدینی به پا خواسته و در کمتر از یک سال هزاران قربانی داده، تکیه گاهی جز خدا و نیروهای خدا داده، ندارد.
جامعه ی مسلمان ایران میداند که ابرقدرتها برای بلعیدن ثروتهای ما چنگ و دندان تیز کرده‌اند و رژیمهای دست نشانده ی خود را بر ملت مسلمان مسلط نموده، به نام طرفداری از صلح جهانی مردم بی گناه را به آتش و خون میکشند و زیر ماسک پشتیبانی از حقوق بشر، حق توده‌های ستمکش را پایمال میکنند.
ملت ما رفتار غیر انسانی رژیم بعثی عراق را در مورد محاصره منزل بزرگ رهبر دینی حضرت آیت الله العظمی امام خمینی و همدستی با هم پیمانان اسراییل و سلب آزادی از سرسخت‌ترین دشمن صهیونیسم، محکوم میکند.
رژیمی که هر لحظه به شکلی در میآید؛ یک روز با دولتی به جرم تأمین نفت اسراییل غاصب و حکومت نژادپرست و آدمکش رودزیا و آفریقای جنوبی مبارزه میکند و روز دیگر با همان دولت طرح دوستی و همکاری میریزد. از یکسو از تأسیس صندوق نه میلیارد دلاری، برای جلوگیری از معاهده ی صلح دروغین با اسراییل دم میزند و از سوی دیگر علیه پرچمدار نهضت ضد صهیونیسم با دوستان دیرین اسراییل تبانی میکند.
مردم ما از رژیم دست نشانده ی ایران توقعی جز قتل و غارت ندارد و به چشم خود دید دولتی که به عنوان آشتی ملی سر کار آمد چه فاجعه‌ای به بار آورد و روی چنگیزهای تاریخ را سفید کرد و صدها و هزاران نفر از زنان، کودکان و نوجوانان را در میدان شهدای تهران به کمک سربازان اسراییلی چنانکه نقل شده از بالا و پایین به رگبار مسلسل بست.
نظام استبدادی ایران پنداشت با برقراری حکومت نظامی غیر قانونی میتواند خروش ملت مبارز مسلمان ایران را فرونشاند ولی شورشهای پی در پی و تظاهرات بی امان شهرستانها که منجر به قتل صدها نفر در مشهد، کرمانشاه، بوکان، کاشان، خرم آباد، بروجرد، آمل و بابل و … به دست دژخیمان نظام حاکم شد، نشان داد که این موج فرونشستنی نیست تا آنگاه که نظام اسلامی بر سرکار آید و عمل به قوانین اسلام را سرلوحه کار خود قرار دهد.
دولت به اصطلاح آشتی نه تنها تظاهرات سرتاسری ملت ایران را در روز عید فطر و تظاهرات مردم قهرمان تهران را در ۱۶ شهریور وقعی ننهاد، بلکه تظاهرات وسیع آرام ۱۷ شهریور تهران را به بهانه حکومت نظامی غیرقانونی که مردم از آن بی اطلاع بودند، با مسلسلهای خود کار به خاک و خون کشید.
دولت آشتی ملی، آشتی را به درون دبستانها و دبیرستانها کشانید! و بنا به نقل روزنامه‌های رسمی تنها در دبیرستان پهلوی کاشان ۲۵۰ نفر زخمی به جای گذاشت.
جامعه ی مسلمان و آگاه ایران با تعطیل سرتاسری روز یکشنبه نهم مهرماه که رفراندوم عینی و عملی بود همبستگی کامل خود را با رهبر نهضت، امام خمینی اعلام نمود.
ملت غیور ایران به رهبری روحانیت متعهد، مبارزه مقدس خود، علیه جباران و ستمکاران را ادامه میدهد و روز یکشنبه ۲۴ مهرماه ۵۷ را به عنوان بزرگداشت چهلمین روز قربانیان تهران و سالگرد مرگ اسرارآمیز فرزند رهبر عالیقدر امام خمینی و به یاد قربانیان اخیر شهرستانها عزای عمومی اعلام میکند و از ملل آزاد جهان و طرفداران راستین حقوق بشر میخواهد که صدای این ملت مظلوم را به گوش جهانیان برساند. «ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الکافرین».
ابوالفضل النجفی الخوانساری ، سید اسد الله مدنی، العبد مسلم ملکوتی سرابی، الاحقر محمد شاه آبادی ، احمد رضوانی النجفی الزنجانی، محمد حسین مسجد جامعی، علی مشکینی، احمد آذری قمی، مهدی الحسینی الروحانی، علی احمدی، عبد الله جوادی، احمد جنتی، حسن حسن زاده آملی، یحیی انصاری شیرازی ، محمد حسن المرتضوی النگرودی، عبدالرسول شریعتمداری جهرمی، سید یوسف مدنی تبریزی، محمد محمدی گیلانی ، جلال طاهری گلپایگانی، مرتضی بنی فضل ، یدالله دوزدوزانی، سید حسین رضوی قمی، عباس محفوظی، محمد مؤمن، یوسف صانعی ، اسماعیل صالحی، حسن تهرانی، رضا استادی ، رضا گلسرخی، مرتضی مقتدایی ، ابوالحسن مصلحی اراکی، سید حسن طاهری، رضا توسلی ، محی الدین فاضل هرندی، حسین حقانی، علی اکبر مسعودی، سید حسن موسوی، محمد علی شرعی، محمد فیض گیلانی.
۱۳۵۷/۷/۱۷
