اعلامیه ی جمعی از اساتید و فضلای حوزه ی علمیه قم درباره ی حادثه ۱۹ اردیبهشت قم
مورخ ۱۳۵۷/۲/۲۴
«ولاتحسبن الله غافلا عمایعمل الظالمون»
«مپندار خدا را از آنچه ستمکاران می‌کنند، غافل است»
ملت مسلمان ایران و جهان!
بار دیگر چهره کریه و وحشیانه رژیم دیکتاتوری حاکم نمایان گردید. روز نوزدهم اردیبهشت از طرف مراجع بزرگ تقلید، به مناسبت چهلمین روز قتل و کشتار بی رحمانه ی ملت مسلمان یزد، جهرم و اهواز، مجلس باشکوهی که نمایانگر استیضاح و محکومیت جنایات حکومت فردی و استبدادی بود، با شرکت عموم طبقات در قم تشکیل گردید و بسیاری از شهرهای ایران تعطیل و مردم متدین در مجالس بزرگداشت شهیدان و عزیزان به خاک و خون کشیده شده یزد و سایر شهرستانهای مصیبت دیده شرکت کردند. رژیم استبدادی با توپ و تانک و مسلسل دست به کشتار مردم بی پناه و سربازان ولی عصر(عج)، جوانان غیور وحتی کودکان خردسال، زده وبا حمله به منازل بی پناه مردم و شکستن درب و پنجره بعضی از منازل و اماکن عمومی‌و غارت اموال و حمله دسته جمعی به مدرسه مرحوم آیت‌الله بروجردی و مدرسه حجتیه و شلیک گلوله‌های پیاپی و رعب‌آور در داخل مدرسه و قتل و ضرب و شتم طلاب علوم دینی و ملت مسلمان و بالاخره ایجاد رعب و وحشت عمومی در سراسر شهر مذهبی قم، خاطره حملات چنگیز و مغول را تجدید نموده و در حدود بیست و هشت ساعت صدای توپ و گلوله در نقاط مختلف شهر مذهبی قم به گوش می‌رسید و زنان و کودکان را در منازل به وحشت و اضطرابی دردناک انداخته بود و اخبار واصله از شهرستانها حاکی است که همزمان با قتل و کشتار قم در شهرهایی چون تبریز، کرمان، کازرون، شیراز، اصفهان، گرگان و خمین، عده‌ای شهید و عده زیادی دستگیر گردیده‌اند. تعجب‌آور آنکه باز هم دستگاه دروغ پرداز رژیم سعی دارد جنایات را به گونه دیگر جلوه دهد و گناه را به گردن مردم و به گفته خودش آشوبگران بگذارد و در بوقهای تبلیغاتی و رسانه‌های جمعی، خود را حافظ جان و مال مردم معرفی کند.
از همه رسواتر، حمله سبعانه و وحشیانه‌ای بود که به خانه و مأمن مردم مسلمان یعنی منازل مراجع تقلید نمودند. عصر روز حادثه ۱۹ اردیبهشت به بیت مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت‌الله العظمی گلپایگانی مدظله العالی حمله‌ور شده و با ضرب و جرح مردمی‌که در آنجا پناهنده شده بودند، و شکستن شیشه درب و پنجره اتاقهای بیرونی و اتاق کتابخانه خصوصی ایشان در اندرون و پرتاب گاز اشک‌آور که تنها در اختیار مأمورین رژیم است، نقاب از چهره ی ضدانسانی و اسلامی‌خود برداشته و عده‌ای مجروح گردیدند که ناچار مجروحین را به بیمارستان منتقل ساختند، و حمله بطوری وحشیانه بود که بعد از شکستن ظروف و پاره کردن دفاتر به پشت درب اتاق شخصی معظم‌له رسیده به نحوی که حضرت آیت‌الله العظمی مبتلا به ناراحتی قلبی و در بیمارستان بستری و از طرف دکتر معالج، ممنوع الملاقات شده‌اند.
روز دوم حادثه ـ بیستم اردیبهشت ـ نیز در حدود ساعت ۹ صبح به خانه مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت‌الله العظمی شریعتمداری مدظله‌العالی با اسلحه گرم حمله نمودند و با فحش و اهانت به مقام مقدس روحانیت و شکستن درب و پنجره و تصمیم و دستور آتش زدن فرشها توسط فرمانده آنها، و قتل دو نفر از طلاب که اثر خون مقدس و مغز متلاشی شده آنها هم اکنون در منزل معظم له موجود و مورد بازدید مردم مسلمان است و مجروح ساختن عده‌ای، اهانت را به آخرین درجه رسانیدند و قیافه واقعی ظالمانه خود را نمودار ساختند و بر اثر این حادثه حضرت آیت‌الله العظمی بستری و تحت درمان قرار گرفتند.
دولت با تمام وقاحت در اعلامیه رسمی خود، گناه حمله به منازل مراجع مذهبی و سایر مردم را به گردن آشوبگران (که جز خود مأمورین دولت، که صریحاً در منزل معظم‌له اظهار نمودند که ما مأموریت داریم تا شما را با گلوله سوراخ سوراخ کنیم، نبودند) انداخته است و در اعلامیه ی دوم دولت، علت را هجوم آشوبگران و جهل و ناآشنایی مأمورین به حریم منزل و پیشوای روحانیت، قرار داده. ولی چگونه ممکن است مأمورین اعزامی از صاحب منزل بی اطلاع باشند با آنکه مأمورین محلی آنان را راهنمایی می‌نموده‌اند؟
سومین روز حادثه، در تهران پس از برگزاری مجلس با شکوهی که از طرف علما به مناسبت چهلمین روز شهدای یزد و… برقرار گردیده بود، مردم مورد حمله شدید پلیس و ارتش واقع شده و عده‌ای با ضرب گلوله زخمی و مجروح گردیدند و شبانگاه همین روز به منزل مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت‌الله العظمی خمینی مدظله‌العالی، یورش برده و حضرت حجه ی‌الاسلام والمسلمین جناب آقای حاج سید مرتضی پسندیده مدظله، وکیل و اخوی هشتاد و پنج ساله معظم له را دستگیر و به یکی از بدترین نقاط ایران تبعید نمودند.
ملتهای آزاد جهان، آزادی اعطایی به مردم ایران را ببینند. آزادی یعنی آزادی مأمورین دستگاه، در کشتار مردم بی دفاع. آزادی رژه توپ و تانک و زره پوش در خیابانهای شهر مذهبی قم. آزادی حمله به منازل مراجع مذهبی ـ با داشتن مصونیت قانونی ـ و کشتار افراد و هتک حرمت مردم. آزادی یعنی حکومت فردی و خودکامگی و کشتارهای دسته جمعی و دستگیری مردم به جرم حقگویی.
اینها و نظایر آن نشانه بارزی از ضعف و زبونی دستگاه حاکم و بلاتکلیفی اوست. صحبت از گفت و شنود آزاد می‌کنند، گفت آزاد یعنی گفت توپ و تانک دستگاه جبار، شنود آزاد یعنی شنود مغز جوانان، دانشجویان، طلاب، مردم مسلمان و متلاشی شدن آن.
ما به شما ملت ایران هشدار می‌دهیم که دستگاه با کوبیدن مرکز مقدس روحانیت قم و رهبری مذهبی ایران می‌خواهد ملت را از میدان به در برده و دین و دنیای شما را نابود کند، و همچنان که بنی امیه خواستند با کشتن سرور آزادگان حسین بن علی علیه‌السلام و کوبیدن مرکز اسلامی مسلمانان را به خفقان عمیق فرو برند.
مردم آزاده جهان بدانید که ملت ایران از هیچ نوع آزادی و امنیتی برخوردار نیستند و به حکم انسانیت ناله ما را بشنوید و دروغ پردازیهای رژیم دیکتاتوری دایر بر آزادی هر چه بیشتر را متوجه باشید.
ما این فاجعه ی عظمی را به پیشگاه مقدس ولی عصر(عج) و عموم مراجع تقلید، تسلیت گفته و توفیق همه مسلمانان را ـ در دفاع از اسلام ـ از خداوند متعال خواهانیم.
ابوالفضل النجفی الخوانساری، العبد مسلم ملکوتی، الاحقرمحمد الشاه آبادی عفی عنه ، احمد رضوانی النجفی الزنجانی، الاحقر محمد حسین مسجد جامعی، علی المشکینی، سید موسی شبیری زنجانی، مهدی الحسینی الروحانی، احمد آذری، علی احمدی میانجی، عبدالله جوادی، جعفر سبحانی ، سید یوسف مدنی تبریزی، حسین راستی کاشانی، محمد محمدی گیلانی، جلال گلپایگانی عفی عنه، سید ابوالفضل الموسوی، مرتضی بنی فضل، عباس محفوظی ، یدالله دوزدوزانی، اسماعیل صالحی، سید محمد حسینی کاشانی، یوسف صانعی، محمد مؤمن، سید علی محقق، رضا توسلی، علی اکبر مسعودی، محمدعلی فیض گیلانی ، ابوالحسن مصلحی، علیرضا الهی قمی، سیدرسول موسوی تهرانی، حسین حقانی، مرتضی مقتدایی، حسن تهرانی، سید حسن طاهری، محمد علی شرعی ، سید محمد نقی شاهرخی، محی‌الدین فاضل هرندی.
۱۳۵۷/۲/۲۴
