حضرت آیتالله سبحانی با بیان این که نباید مصلحت را بر نص مقدم کرد، گفتند: مصلحت انگیزی در وحی اثر و جایگاهی ندارد و مصلحت گرایی را نمیتوانیم بر وحی مقدم کنیم.
ایشان با بیان این که طلاب حوزه علمیه باید در برابر وحی تسلیم باشند، اظهار داشتند: وحی خطاپذیر نیست اما عقل خطا پذیر است، گاهی میبینیم که در برخی نوشته و کلامها حالت غیر تسلیمی وجود دارد که بر خلاف قرآن است.
برخی میگویند باید فتوای عقلانی داشته باشیم که ما هم مخالف نیستیم اما فتوای وحیانی چطور؟ آیا فتوای وحیانی در برابر فتوای عقلانی مقدم نیست؟ در فتوای وحیانی عقل هم در آن قرار دارد چرا که عقل جدای از وحی نیست. ایشان منظور از عقل را حسن و قبح عقلی دانست نه عقلی که به معنای مصالح مرسله و مصلحت انگیزی باشد.
استاد حوزه علمیه قم در ادامه ابراز داشت: مصلحت انگیزی بعد از پیامبر اکرم(ص) شروع شد و برخی مصلحت را بر نص مقدم کردند، به عنوان مثال برخی از حقوق زکات و سهم سادات را حذف کردند. (خ-۱۳۶۸)