حضرت آیت‌الله جوادی آملی در اختتامیه کنگره بین‌المللی «توسعه و تعالی علوم بر پایه عقلانیت وحیانی»، به تبیین ابعاد مختلف عقلانیت وحیانی پرداختند و ابراز داشتند: جریان عقلانیت وحیانی ریشه در تفکر اسلامی از گذشته تاکنون دارد و در عصر ما اندیشمندانی همچون علامه طباطبایی و امام راحل این اندیشه را در آثار خود متبلور ساختند؛
تذکره علامه طباطبایی و نامه‌ای که امام به گورباچف نوشتند، آیینه عقلانیت وحیانی است و هیئت ایرانی که این پیام را به شوروی برد هدفش تسلیم این نامه نبود بلکه هدفش تعلیم پیام بود. در واقع عقلانیت وحیانی عصاره آثار علامه طباطبایی و پیام امام راحل است.
ایشان ادامه دادند: انسانی که زمینی فکر می‌کند و تفکر او محدود بین تولد و مرگ می‌شود و بعد از مرگ چیز دیگری را متصور نیست و وحی را افسانه می‌داند، به بیراهه رفته است و به تعبیر قرآن کریم «کور» است ولی اگر انسان عاقلانه و خردمندانه وحی را بپذیرد و بفهمد که انسان مرگ را می‌میراند نه اینکه بمیرد و لذا موجودی ابدی است، به دنبال یک فکر ابدی نیز خواهد رفت. (خ-۱۳۵۶)
