حاج شیخ احمد فرخفال، فرزند محمود، در مهرماه سال ۱۳۳۷ هجري شمسي در خانواده اي مذهبي در شهر اصفهان دیده به جهان گشود. پدر بزرگ وی مرحوم استاد لطفالله فرخفال در ادبيات و شعر، شاگردان فراوانی داشت و اشعار ارزشمندي را در مدح و منقبت اهل بيت عصمت و طهارت -سلاماللهعليهم- سروده است. پدر او مرحوم استاد محمود فرخفال در علوم قرآني مهارتهای زیادی داشت و به عنوان استاد قرآن همواره اقشار مختلف را با قرآن كریم و مفاهیم آن آشنا میساخت. وی در تاريخ و شعر، كارشناس ارزشمندی بود و خود نيز اشعار خوبی در رثای اهل بيت عصمت و طهارت -عليهمالسلام- سروده است.
حجت الاسلام و المسلمین فرخفال از کودکی توسط پدر با قرآن كريم و تاريخ اسلام و أنبياء، آشنا شد و بعد از تحصيلات عمومی در حالی كه معلم قرائت قرآن كريم بود تصميم گرفت وارد حوزه علميه شود و مراحل ذيل را طي كرد:
۱ـ تحصيلات حوزوی را در سال ۱۳۵۴ هجری شمسی در اصفهان شروع نمود و با توجه به آمادگی خوبی كه در فراگيری علوم حوزوی داشت، در سال ۱۳۵۶ به دست مبارک مرحوم حضرت آيت الله خادمی -اعلیاللهمقامهالشریف- ملبس به لباس روحانیت شد. ادبيات عرب را خدمت متخصصان آن فن و شاگرد مرحوم ادیب نيشابوری در اصفهان فرا گرفت و از سال دوم، تدريس پايههای تحصيلي گذرانده شده را آغاز نمود.
۲ـ با پيروزی انقلاب اسلامی برای تحصيل به حوزه علميه قم مهاجرت و دروس حوزه را نزد اساتيد به شرح ذيل گذراند:
مطول را نزد مرحوم استاد فشاركي؛ شرح لمعه را نزد مرحوم آيت الله اشتهاردی؛ قوانين را نزد استاد مشكات؛ شرح منظومه را در نزد مرحوم آيت الله انصاری شيرازی؛ عرفان نظری را نزد آيت الله حسنزاده؛ رسائل را نزد مرحوم آيت الله اعتمادی؛ مكاسب را نزد اساتيد: دوزدوزانی، پايانی و ستوده؛ كفايه را نزد مرحوم آيت الله ستوده؛ خارج اصول را نزد آيت الله وحيد خراساني (ده سال)؛ خارج فقه را نزد مرحوم آيت الله حاج شيخ جواد تبريزی و آيت الله فاضل لنكراني.
۳ـ تدريس در قم را از سيوطی و مغنی آغاز و در سال ۱۳۵۸ در مدرسه آقانجفی سيوطی و سپس در فيضيه و مدرسه كرمانیها، تدريس مغنی را داشت و سپس تدريس لمعه و رسائل و مكاسب را به صورت خصوصی آغاز نموده و درسال ۱۳۸۰ تدريس كفايه الاصول را به صورت عمومي در مدرسه فيضيه آغاز كرد و پنجمين دوره تدريس كفايه را در سال تحصيلي ۹۵ـ۱۳۹۴ نيز ادامه داد و در سال تحصیلی ۹۵-۹۶ تدریس خارج فقه و اصول را در حوزه علمیه آغاز نمود.
۴ـ مدرک سطح چهار را در سال ۱۳۷۶ از مركز مديريت دريافت نمود.
۵ـ در سال ۱۳۶۹ در معاونت آمار و بررسی برای دو ساعت در روز مشغول شد و با مديريت آيتالله استادی به عنوان معاون آمار و بررسي معرفی گرديد و پس از دو سال، با حفظ سمت، بهعنوان معاون حوزههای علميه شهرستانها معرفي گرديد. در زمان مديريت آيت الله مقتدایی، مأموريت تفکیک صف حوزه از ستاد بهعهده وی گذارده شد و سپس در سال ۱۳۹۰ به عنوان مدير حوزه علميه استان قم منصوب گرديد.
۶ـ مسئوليت مجمع عمومی اساتيد سطح عالي و خارج جامعه مدرسين طي دو دوره، توسط اساتيد به او واگذار گرديد.
۷ـ تأليفات وی عبارت است از: «حكم الغنا و الموسيقي»، «حكم النظر و التستر»، «الاطعمة و الاشربة في الفقه الاسلامي»، «دانستهها و بايستهها در حرمين شريفين».
۸ـ وی دارای هفت ماه جبهه بوده و درسال ۱۳۵۹ در جبهه دارخوين خوزستان مورد اصابت گلوله از ناحيه فک و گردن قرار گرفت.