اصرار بر رفتارهای تنش زا و تلاش برای صف بندی بین المللی علیه جمهوری اسلامی ایران از ویژگی‌های سیاست خارجی عربستان سعودی در سال‌های اخیر بوده است. اقدام اخیر کویت در کاهش سطح مناسبات دیپلماتیک با تهران نیز از دید برخی کارشناسان عرصه بین‌الملل ناشی از همین رفتارهای عربستان سعودی است.
شاهد این امر این که کابینه عربستان در نشست اخیر خود به ریاست ملک سلمان بن عبدالعزیز پادشاه این کشور اقدامات دولت کویت در قبال ایران و کاهش تعداد دیپلماتهای ایرانی در این کشور به اتهامات واهی مبنی بر مشارکت تهران در حمایت از اعضای یک گروه تروریستی موسوم به «گروهک العبدلی» را تایید کرد. همچنین رسانه‌های سعودی در روزهای اخیر به پوشش گسترده اخبار مربوط به اقدامات کویت در مقابل ایران همراه با خوشنودی زایدالوصفی پرداختند .
در مقابل سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان درباره اقدام دولت کویت در اتخاذ برخی اقدامات سلبی و محدود کننده در روابط میان دو کشور ابراز تاسف کرده و گفته است: با توجه به تحولات منطقه خلیج فارس و معادلات جدید به وجود آمده میان کشورهای منطقه، اقدام دولت کویت مایه تاسف و امری غیرسازنده است.
قاسمی با یادآوری سیاست جمهوری اسلامی ایران در قبال همسایگان که بر احترام به حاکمیت دولت‌ها و حسن همجواری استوار شده، تصریح کرد: تهران بارها اتهامات واهی و تکراری دخالت در امور داخلی دیگران را امری مردود و نادرست دانسته است. ما اصولا این اتهامات را القائات و دسیسه چینی‌های دشمنان در روابط مسالمت آمیز و دوستانه کشورهای منطقه می‌دانیم.
اظهارات سخنگوی وزارت خارجه در واقع پاسخ به ادعاهایی است که مدت‌ها پیش در زمینه ارتباط یک گروه متهم به اقدامات تروریستی، با ایران و حزب الله لبنان مطرح شد.
حدود دو سال پیش رسانه‌های کویتی از دستگیری گروهی متهم به فعالیت‌های تروریستی و مجهز به مهمات و مواد منفجره در مزرعه‌ای موسوم به «العبدلی» در نزدیکی مرز عراق خبر دادند. هر چند در اوایل گشایش پرونده العبدلی اعلام شد متهمان به ارتباط با ایران و حزب‌الله لبنان اعتراف کرده اند اما در جلسات علنی، متهمان از اعمال فشار برای اعتراف به این ارتباط کذایی سخن گفتند.
رخداد دیگری که در روزهای گذشته مورد توجه بسیاری از محافل بین المللی قرار گرفت، بی پاسخ ماندن ابتکار عمل یا به عبارتی عقب نشینی ائتلاف عربی علیه دوحه بود. در حالی که چهار کشور عربی تحریم کننده قطر از برخی درخواست‌های خود از قطر از جمله قطع روابط با ایران عقب نشستند، پاسخ منفی قطر گویا به مذاق سعودی‌ها خوش نیامده است. به این ترتیب فشار بر کویت برای به جریان انداختن پرونده‌ای مربوط به دو سال پیش به احتمال زیاد برای یافتن روزنه‌ای به سوی خروج از فشارِ عقب‌نشینیِ روزهای گذشته ائتلاف عربی صورت گرفته است.
نتیجه این که این اقدامات عربستان سعودی همزمان با تهدیدات تازه کاخ سفید مبنی بر تحریم حزب الله و نیز برخی نهادهای انقلابی نشان از شکل گیری فرایندی خصمانه دارد؛ فرایندی با نقش آفرینی محور سعودی- آمریکایی با چاشنی خرسندی صهیونیست‌ها که بخش عمده هزینه آن متوجه کشورهایی چون کویت به رهبری خاندان آل صباح شده و پیامدهایی نامطلوب را متوجه این کشورها خواهد ساخت. (خ-۱۳۳۱)
