«إِنَّ هذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّهً واحِدَهً وَ أَنَا رَبُّکُمْ فَاعْبُدُونِ» (انبیاء/۹۱) (این است امت شما که امتى یگانه است و منم پروردگار شما پس مرا بپرستید)
هر ساله در ماه ربیع الاول به مناسبت میلاد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) در فاصله روزهای دوازدهم تا هفدهم ربیع الاول در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی هفته وحدت برگزار می‌شود. به اعتقاد اکثریت اهل سنت ۱۲ ربیع الاول و به نظر اکثریت شیعه ۱۷ ربیع الاول روز میلاد پیامبر اسلام (صلی الله علیه و اله و سلم) است. این اختلاف سبب شد تا امام خمینی(ره) با نام گذاری این ایام به نام هفته وحدت، هم به نظر دو مذهب بزرگ اسلام احترام گذاشته و هم بر لزوم وحدت بیش از پیش جهان اسلام تاکید ورزند .
امروزه پس از گذشت ۳۷ سال از پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی و عبور از بحران‌ها و فراز و نشیب‌های ۳۷ ساله هیچ شکی در لزوم وحدت جهان اسلام وجود ندارد . وحدتی که در سایه آن می‌توان علاوه بر اتحاد و انسجام داخلی امت اسلامی در مقابل توطئه‌های مستکبران عالم و دشمنان واقعی اسلام به صورت یکپارچه ایستاد .
پر واضح است که مقصود از این وحدت دست کشیدن از اعتقادات و کوتاه آمدن از عقاید حقه شیعه نیست بلکه مراد از آن تاکید بر نقاط مشترک همه مذاهب اسلامی و پرهیز از طرح مسائل اختلاف برانگیز است . در این راستا لزوم احترام به عقاید دیگر مذاهب و جلوگیری از تحریک احساسات و توهین به مقدسات دیگر مذاهب از لوازم ضروری این وحدت است .
از سویی گفتگو درباره عوامل و عناصر تشکیل دهنده وحدت، یکی از مبرم‌ترین نیازهای امروز جامعه اسلامی است. امروزه وحدت در شرایطی به عنوان یکی از مبرم‌ترین نیازهای جامعه اسلامی مطرح می گردد که تفرقه و جدایی و نیز ظهور جریانات تروریستی و کینه توز، کیان جهان اسلام را تهدید می کند. عناصر تندرو وهابیت با عناوین مختلف داعش و القاعده و … در سراسر دنیا در حال تیشه زدن به ریشه اسلام هستند براین اساس در ضرورت نیاز به وحدت در مقابل اندیشه‌های تکفیری تردیدی نیست.
البته از سوی دیگر در میان شیعیان نیز متاسفانه برخی گروه‌ها – ولو اندک – با ترویج برخی عقاید که دربرگیرنده توهین به عقاید دیگر مذاهب است بر آتش این اختلافات دامن زده و زمینه اختلاف را دوچندان می‌سازند که باید با روشنگری مناسب نسبت به اصلاح آنها اقدام نمود .
