طلیعه ۱۳۰۴ – ۹۵۰۷۱۵

لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّهٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ: باید از میان شما گروهى باشند که به خیر دعوت کنند و امر به معروف و نهى از منکر کنند. اینان رستگارانند.

دهه اول ماه محرم الحرام به عنوان دهه امر به معروف و نهی از منکر نامگذاری شده است. این دو فریضه الهی که در آیات و روایات مختلف مورد تاکید قرار گرفته اند اهمیتشان چنان است که همه واجبات الهی در جامعه، در پرتو امر به معروف و نهی از منکر احیا می‌شود.

در اصل هشتم قانون اساسی تصریح گشته است: «در جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ دعوت‏ به‏ خیر، امر به‏ معروف‏ و نهی‏ از منکر وظیفه‏ ای‏ است‏ همگانی‏ و متقابل‏ بر عهده‏ مردم‏ نسبت‏ به‏ یکدیگر، دولت‏ نسبت‏ به‏ مردم‏ و مردم‏ نسبت‏ به‏ دولت‏. شرایط و حدود و کیفیت‏ آن‏ را قانون‏ معین‏ می‌کند. “والمؤمنون‏ و المؤمنات‏ بعضهم‏ اولیاء بعض‏ یأمرون‏ بالمعروف‏ و ینهون‏ عن‏ المنکر”».

از سویی سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) در بخشى از وصیتنامه خود که هنگام حرکت از مدینه خطاب به برادرشان محمد حنیفه نوشته اند فلسفه قیام خود را امر به معروف و نهی از منکر ذکر کرده‌اند: «و انی لَم أَخرُج أَشِراً وَ لابَطراً وَ لامُفسِداً وَ لاظالِماً و اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الإصلاحِ فِی امّه جدّی أُرِیدُ أَن آمُر بِالمَعرُوفِ وَ أَنهی عَنِ المُنکَرِ وَ أَسیرَ بِسیرَهِ جَدّی وَ أبی علی بن ابی‏طالب».

من نه از روی خودخواهی و یا برای خوشگذرانی و نه برای فساد و ستمگری از شهر خود بیرون آمدم، بلکه هدف من از این سفر، امر به معروف و نهی از منکر و خواسته‏ام از این حرکت، اصلاح مفاسد امت و احیای سنت و قانون جدم، رسول خدا(ص) و راه و رسم پدرم، علی بن ابی طالب علیه السلام است.»

بنابراین مساله امر به معروف و نهى از منکر بعنوان یکى از مهمترین برنامه‌هاى شریعت وزیربناى نظام اسلامى و عامل اجرایى قوانین این آیین مقدس به شمار مى‌آید. لذا روحانیون و مبلغین که نقش مهم و اساسی در اشاعه ارزش‌های دینی و توسعه فرهنگ حسینی در جامعه دارند باید از ظرفیت این ایام که بهترین فرصت برای ترویج این دو فریضه در جامعه است بیشترین بهره را ببرند. باید با برنامه‌ریزی‌های مناسب در زمینه احیای درست این دو فریضه فراموش شده در جامعه تلاش شود. باید در کنار عزاداری برای سید و سالار شهیدان، به ترویج این دو فریضه که تأمین کننده امنیت و آرامش اجتماعی و زمینه‌ساز تعالی انسان و جامعه اسلامی هستند اهتمام ورزید. باید مفاسد جامعه را بشناسیم و راه صلاح و فساد را برای مردم تبیین کنیم. ان شا الله تعالی.(خ-۱۳۰۴)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *