حضرت آیت‌الله جوادی آملی گفتند: «قرآن كريم خود را به عنوان آب حياتی معرفي كرد که می تواند جامعه را زنده كند، آنچه در سوره مباركه انفال و امثال آن آمده ناظر به آن است كه جامعه نياز به حيات حقیقی دارد و تاکید می کند جامعه بايد داراي حيات انساني باشد».
ایشان ادامه دادند: «جامعه‌اي كه داراي حيات حيواني است تمام برنامه‌هايش در تغذيه، آرامش و توليد مثل خلاصه می شود اما نسبت به اين مساله که بعد از مرگ چه خواهد بود اصلاً فكر نمي‌كند، در فرهنگ قرآن از چنین افرادي به عنوان مُرده ياد مي‌شود براي اينكه نسبت به حيات انساني مُرده‌اند. لذا فرمود قرآن شما را زنده مي‌كند.»
