روز دوشنبه ۳۱ خرداد ماه رژیم آل خلیفه در ادامه سیاستهای سرکوبگرانه خود اقدام به لغو تابعیت آیت الله شیخ «عیسی قاسم» رهبر شیعیان بحرین کرد؛ موضوعی که خشم مردم انقلابی و جریانهای سیاسی بحرین را برانگیخت و موج محکومیتها و واکنشها از سوی گروههای مختلف داخلی وخارجی را به دنبال داشت. از جمله سردار سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه در بیانیهای بیسابقه این اقدام را عبور آل خلیفه از«خط قرمز» توصیف کرد.
این اقدام حکومت آل خلیفه کمتر از یک هفته بعد از تعلیق فعالیتهای تشکیلات اصلی شیعیان بحرین یعنی «جمعیت وفاق ملی اسلامی بحرین» به اتهاماتی از قبیل «تروریسم، افراط گرایی و خشونت در این کشور و داشتن ارتباط با قدرت بیگانه» صورت گرفت. همچنین دادستان عمومی بحرین در ادامه سرکوب معارضان، دو حزب سیاسی «الرساله» و «التوعیه الاسلامیه» (آگاهیبخشی اسلامی) را نیز منحل کرد. این اقدامات پی در پی رژیم آلخلیفه نشاندهنده برنامه ریزیهای گسترده این رژیم با همکاری آل سعود جهت آغاز دور جدیدی از خشونتها علیه شیعیان این کشور است.
در سال ۲۰۱۱ که بسیاری از مردم در کشورهای غرب آسیا و شمال آفریقا، دست به قیام بر ضد حکام خودفروخته خود زدند؛ ملت بحرین نیز که از سالها قبل به اقدامات تبعیضآمیز حکومت بر ضد قاطبه مردم معترض بودند، با رهبریِ علما و روشنفکران شیعه و سنی دست به قیام گستردهای بر ضد رژیم آل خلیفه زدند. مطالبات مخالفان فقط اصلاحاتی بود تا تبعیضها در این کشور بر ضد مردم خصوصاً شیعیان پایان یافته و حکومتی مردمی در این کشور شروع به کار نماید.
این در حالی است که شیعیان اکثریت بزرگ جمعیت بحرین را تشکیل میدهند، ولی به شدت مورد تبعیض و ظلم حکومت قرار دارند. البته همانگونه که مقام معظم رهبری نیز بارها تاکید کرده اند، اساسا مساله بحرین جنگ شیعه و سنی نیست، بلکه اصل ماجرا حاکمیت جائرانه یک اقلیت مستکبر خودخواه بر یک اکثریت گسترده است. بر این اساس آل خلیفه به کمک متحدان خود در شورای همکاری خلیج فارس، که از گسترش ناآرامیها به مرزهای خود و همچنین گسترش نفوذ شیعه و ایران بیمناک بودند، اعتراضات مسالمتآمیز مردم را به خون کشید و سرکوب کرد. عربستان سعودی نیز برخلاف کلیه کنوانسیونهای بینالمللی در سکوت رسانههای دنیا به بحرین حمله کرد و نیروهای آن با کمک مزدوران آل خلیفه تقریباً اکثر رهبران انقلاب بحرین را دستگیر و تعداد زیادی را نیز زخمی نموده و یا به شهادت رساند.
در این میان جریان مرجعیت شیعه و علمای بحرین در محور هدایت این مبارزات همواره تلاش کردهاند تا اعتراضات مردمی در مسیر مسالمت آمیز دنبال شود. آیتالله شیخ عیسی قاسم به عنوان رهبر معنوی شیعیان بحرین نیز همواره بر لزوم مسالمت آمیز بودن انقلاب مردمی تأکید داشته است. این در حالی است که آل خلیفه مدعی است که شیخ عیسی قاسم به دلیل تحریک مردم به اقدامات خشونت آمیز سلب تابعیت شده است.
موج جدید سرکوبگریهای آلخلیفه باعث میشود تا این رژیم ضعیفتر شده و مردم با قدرتی بیش از گذشته به خیابانها بریزند. بنا بر نظر اکثر کارشناسان امور بین الملل اقدامات اخیر آل خلیفه باعث تغییر روند اعتراضات در بحرین می شود و انقلاب این کشور به سمت رادیکالیسم بیشتر پیش میرود و آل خلیفه را در تنگنایی عظیم قرار خواهد داد. در صورتی که آل خلیفه بر تعدی به خطوط قرمز پا فشاری کند، واقعیت و معادلات تغییر میکند و امکان دارد انقلاب مردمی منجر به سقوط رژیم آل خلیفه گردد.
در همین راستا رهبر معظم انقلاب نیز در یکی از سخنرانیهای اخیرشان تصریح کردند: حاکمان بحرین متوجه نیستند که تعرض به شیخ قاسم؛ این عالم مجاهد، به معنای برداشتن مانع از مقابل جوانان حماسی و پرشور بحرین برای انجام هر اقدامی در مقابل حکومت است. (خ-۱۲۹۶)