چند روزی است که تحولات میدانی ریف جنوب غربی “حلب” و به خصوص شهرک “خان طومان” در کانون توجهات رسانه‌ها قرار گرفته است. شهرک راهبردی “خان طومان” که در فاصله ۱۰ کیلومتری جنوب غرب حلب قرار دارد ؛ اخیرا با هجوم ۳ هزار نیروی تکفیری، اعم از ائتلاف جیش الفتح و جبهه النصره به اشغال درآمده است.
دلیل اهمیت خان طومان؛ نزدیکی این شهرک به بزرگراه مواصلاتی “حلب – دمشق” است که تروریست‌ها می‌توانند با احاطه بر آن به سمت شهر “دمشق” حرکت کنند و از این شهرک امدادرسانی و پشتیبانی را از شهرهای شمالی به مناطق مرکزی سوریه متصل کنند.
این شهر که در دهه اول محرم سال گذشته (دسامبر ۲۰۱۵) همزمان با آغاز عملیات جنوب حلب، آزاد شده بود، ماه گذشته نیز مورد هجوم تروریست‌های النصره و گروهک‌های دیگر قرار گرفت اما نیروهای ارتش سوریه با کمک حزب‌الله، نیروهای فاطمیون، نیروهای مقاومت عراقی و نیروهای ویژه مستشاری ارتش ایران، مقابل آن حمله شدید، با کمترین تلفات مقاومت کردند در حالی که النصره با دادن تلفاتی (حدود ۴۰۰ نفر) عقب‌نشینی کرده بود.
منطقه «خان طومان» جزء مناطقی است که آمریکا و روسیه آن را منطقه آتش‌بس اعلام کرده بودند و از این رو دولت سوریه که دولت قانونی است نمی‌توانسته ضمن آنکه توافق آتش‌بس را پذیرفته است، آن را نقض کند و اقدامی که شائبه نقض آتش‌بس در آن باشد، انجام دهد اما آنچه در این میان رخ داد، استفاده هدفمند تروریست‌ها از حُسن نیت دولت سوریه در ایجاد آتش‌بس در منطقه حلب است. آمریکایی‌ها به همراه متحدین منطقه‌ای و تروریستی خود با پشتیبانی لجستیکی ممتد، محور این کار هستند و باید پاسخ دهند که چرا گروه‌های لیست سفید در زمان توافق آتش‌بس به خان‌طومان حمله کرده‌اند. این نکته نشان می‌دهد که آتش بس به معنای واقعی کلمه حداقل در استان های شمالی و به خصوص “حلب” و “ادلب” اجرایی نشده و تروریست‌های تکفیری با سوءاستفاده از برخی بندهای آتش بس تحت عنوان گروهی دیگر که شامل قراردادآتش بس نیست با آتش سنگین توپخانه و استفاده از انواع موشک‌های آمریکایی نظیر «تاو» و وارد کردن حدود سه هزار تروریست به منطقه شهرک خان طومان را به اشغال در آورند.
تسلط تروریست‌ها بر خان‌طومان از یکسو نشان داد که نمی‌توان از طریق مصالحه با گروه‌های کم‌تأثیر، مانع تحرک گروه‌های بزرگ‌تر و تداوم بحران امنیتی و تشدید آن در سوریه شد و کاملاً پیداست که نیروهای ارتش سوریه و جبهه مقاومت حق دارند عملیات سنگین خود را به منظور باز پس‌گرفتن خان طومان و حوالی آن دنبال نمایند و از سوی دیگر سقوط خان طومان نشان داد که آتش‌بس یک طرفه بی‌معنا و اقدامی تضعیف‌کننده برای دولت و تقویتی برای تروریست‌ها محسوب می‌شود. در اینجا نباید فراموش کرد که این نقض‌‌ها و مخالفت‌ها تماما با چراغ سبز آمریکایی‌ها صورتی گیرد و نمی‌توان آمریکا و همپیمانان منطقه‌ای آن خصوصا ترکیه وعربستان را در این غائله بی‌تقصیر دانست. (خ-۱۲۹۲)
