شورای امنیت سازمان ملل روزجمعه (بیست و هفتم آذرماه) قطعنامه ۲۲۴۴ را به منظور آتش بس و حل وفصل سیاسی بحران سوریه به اتفاق آراء تصویب کرد.
این قطعنامه تشکیل یک دولت وحدت ملی درسوریه را پیش بینی کرده وخواستار توقف فوری حملات به هدفهای غیرنظامی شده است. همچنین در این قطعنامه بر ضرورت آتش بس و همچنین حل و فصل سیاسی اختلافات گروههای مختلف دربحران سوریه تاکید شده است. بر اساس این قطعنامه برنقش سازمان ملل درتهیه نقشه راه به منظور کشاندن تمامی گروههای مخالف دولت سوریه پای میز مذاکره و هدایت این مذاکرات و انتقال قدرت درسوریه تاکید شده است .این قطعنامه تاکید میکند که «مردم سوریه آینده این کشور را خود مشخص خواهند کرد. همچنین این قطعنامه اوایل ژانویه سال جدید میلادی را زمان برگزاری مذاکرات وتاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۵ را بعنوان شروع آتش بس و یک سال پس از این تاریخ را زمان برگزاری انتخابات آزاد در سوریه مشخص کرده است.
یکی از نکات مثبت قطعنامه ۲۲۴۴ شورای امنیت سازمان ملل این است که گروههای داعش و جبهه النصره را از دایره مذاکرات سوری-سوری جدا میکند و به صراحت اعلام میدارد که روند برقراری صلح در سوریه به پایان یافتن درگیریها در آن کشور منجر نخواهد شد.
بنا به گفته کارشناسان این بخش از قطعنامه نشان میدهد که با وجود برقراری یک آتش بس احتمالی در سوریه، حملات گروه ائتلاف بینالمللی علیه داعش و همچنین حملات هوایی روسیه علیه مواضع این گروه در سوریه همچنان ادامه خواهد داشت.
در همین حال وزیر خارجه آمریکا اذعان کرد قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برای حل بحران سوریه، شباهت زیادی به طرح پیشنهادی ایران دارد. کری این اظهارات را پس از تصویب قطعنامه ۲۲۵۴ در شورای امنیت، در نشست خبری مشترک با لاوروف وزیر خارجه روسیه مطرح کرد. در ادامه لاوروف نیز به اظهار نظر پرداخت و گفت مصوبه شورای امنیت یک نکته کلیدی دارد و آن اینکه تنها مردم سوریه باید در مورد آینده خود تصمیمگیری کنند.
بسیاری از ناظران و محافل سیاسی تاکید میکنند، صدور قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت سازمان ملل به نوعی نماد موفقیت روسیه و ایران در عرصه سیاسی سوریه و عرصههای منطقهای و بینالمللی است. بنابر تاکید این کارشناسان و صاحبنظران لحاظ کردن دیدگاه روسیه در این قطعنامه و عدم پرداختن به آینده اسد، پیروزی بزرگی برای دیپلماسی روسیه و هم پیمانانش یعنی ایران و دمشق به شمار میآید و بیانگر عقب نشینی آمریکا و هم پیمانان غربی و عربی اش از مواضع گذشته در قبال بحران سوریه و بشار اسد است.
برخی از ناظران عرصه بینالملل بر این باورند که گرچه در بندهای گوناگون قطعنامه فوق بر برقراری آتش بس بین طرفهای درگیرتاکید شده اما با توجه به عدم ضمانت اجرایی برای آن نمی توان به راحتی درباره کارایی یا عدم کارایی این قطعنامه در آینده نزدیک سخن به میان آورد.
همچنین اگرچه قطعنامه ۲۲۴۴ گامی به جلو در نگاه شورای امنیت به بحران سوریه است اما واقعیت امر این است که تا زمانی که کشورهای غربی و متحدان عربی منطقهای آنها از نگاه دوگانه به پدیده تروریسم برنداشته و دست از حمایتهای پشت پرده خود از گروههای تروریستی برندارند نمی توان به کارآمد بودن چنین طرحهایی امید چندانی داشت. (خ-۱۲۷۸)