پس از درخواست بشار اسد از رئیس جمهور روسیه در خصوص کمک نظامی مسکو به دمشق و موافقت مجلس روسیه، این کشور حملات هوایی و برخی تحرکات نظامی دیگر را در تاریخ ۳۰ سپتامبر در سوریه آغاز کرد. این اقدام در حالی صورت گرفت که روسها در سال‌های اخیر و در قبال تحولات منطقه همواره سعی داشتند با در نظر گرفتن برخی ملاحظات، از اقدام نظامی مستقیم پرهیز کنند درباره چرایی و آینده این حملات نکاتی قابل تامل است:
۱– درباره چرایی آغاز این حملات کارشناسان گزینه‌های مختلفی مانند رویکرد کلان روسیه جهت حفظ پایگاه استراتژیک خود در مدیترانه و یا نگرانی پوتین از بازگشت تروریست‌های سلفی- تکفیری چچنی‌تبار از سوریه به روسیه را مطرح کرده‌اند، برخی دیگر از تحلیلگران بین‌المللی نیز رویکرد پوتین جهت احیا جایگاه سنتی روسیه در منطقه غرب آسیا و یا انتقام مسکو از غرب به دلیل تحولات اوکراین و تحریم‌های یک سال اخیر ضد روسی اروپا و آمریکا و سیاست گسترش ناتو به شرق می‌دانند.
۲– در هر صورت آن چه که در برهه فعلی در صحنه عمل شاهد آن هستیم این است که این استراتژی روسیه باعث همگرایی ایران و روسیه در صحنه عملیاتی سوریه و تشکیل ائتلاف چند ضلعی ایران، سوریه، روسیه، عراق و از سویی حزب‌الله لبنان گردیده است . ائتلافی که در کمتر از دو ماه توانسته ضربات سهمگینی بر داعش وارد نماید .البته با توجه به وجود دو نگاه موافق و مخالف در میان سیاستمداران روسی نسبت به دخالت مستقیم در سوریه و مشکلات اقتصادی روسیه از یکسو و فشار کشورهای مختلف منطقه‌ای و غربی بر روسیه از سوی دیگر شاید نتوان این اشتراک منافع ایران و روسیه در سوریه وادامه حملات جنگنده‌های روسی را همیشگی دانست. واقعیت امر این است که با توجه به اینکه روسیه همچون دیگر کشورهای بین‌المللی به دنبال منافع خود در عرصه بین الملل است و مانند ایران نگاه ایدئولوژیک به قضیه سوریه ندارد لذا برخی تحلیلگران بر این باورند که روسیه در صورت حصول اطمینان از تامین منافعش در سوریه تغییر رویکرد خواهد داد، گرچه با وجود اینکه در طول بیش از چهار سال گذشته کشورهای غربی و عربی بارها از راه‌های گوناگون به دنبال تطمیع و یا حتی تهدید روسیه بوده‌اند ولی تا کنون نتوانسته‌اند موافقت روسیه با برکناری اسد را جلب کنند.
۳– در سایه حمایت ائتلاف فوق الذکر عملیات آزادسازی “حلب” مدتی است که آغاز شده و در آن ارتش و نیروهای دفاع وطنی سوریه با کمک نیروهای حزب‌الله لبنان و هدایت‌های مستشاری فرماندهان ایران توانسته‌اند موفقیت‌های چشمگیری در اطراف حلب به دست بیاورند. حلب” یک شهر راهبردی به حساب می‌آید زیرا به ۳ استان مهم “رقه”، “ادلب” و “حما” متصل بوده که البته استان “رقه” مرکز خلافت داعش بشمار می‌آید و از طرف دیگر استان “ادلب” مرکز تجمع تروریست‌های “جبهه‌النصره” محسوب می‌شود. در مجموع آزادسازی “حلب” کمک بسیاری در از بین بردن عناصر داعش در سوریه و بخصوص در آینده در استان “رقه” خواهد کرد البته لازم به ذکر است که آزادسازی مناطق مختلف در سوریه توسط ارتش و نیروهای دفاع وطنی سوریه تدریجی و گام به گام خواهد بود و نباید توقع داشته‌باشیم که هزاران کیلومتر مربع از خاک این کشور که سال‌ها در دست تروریست‌ها بوده به آسانی و چند روزه بازپس گرفته شود.
۴– سیاست ایران در سوریه همچنان که بارها اعلام شده تلاش جهت از بین بردن تروریست‌ها از یکسو و سپردن تصمیم‌گیری نهایی درباره سوریه به مردم این کشور از سوی دیگر است، نکاتی که جمهوری اسلامی ایران در نشست وین نیز بر آنها اصرار ورزید. به امید آن که با ادامه مبارزات ارتش و نیروهای دفاع وطنی سوریه و کمک‌های ایران و حزب‌الله و روسیه هر چه زودتر شاهد ریشه‌کنی داعش و پیروزی محور مقاومت در منطقه باشیم. (خ-۱۲۷۳)
