مذاکرات صلح سوریه روز جمعه ۸ آبان در وین با حضور وزیران خارجه کشورهای منطقه از جمله ایران، ترکیه و عربستان سعودی و نیز آمریکا،روسیه، آلمان، انگلیس، فرانسه، و نماینده دبیرکل سازمان ملل متحد در امور سوریه و مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپا برگزار شد . درباره این نشست و نشست‌های بعدی و نتایج آن نکاتی چند قابل تامل به نظر می‌رسد:
۱- بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران بین‌المللی با توجه به حضور ایران در این دور از مذاکرات بین‌المللی درباره بحران سوریه– که برای اولین بار اتفاق افتاد – آن را مهم ترین مذاکرات درباره بحران سوریه در چند سال اخیر دانستند. خبرگزاری آسوشیتدپرس دعوت از ایران برای شرکت در مذاکرات وین را نشانگر تغییر اوضاع به نفع دولت سوریه دانست. روزنامه صهیونیستی هاآرتص نیز مذاکرات وین را به منزله تثبیت موقعیت وموضع ایران بر سر میز مذاکرات سوریه قلمداد کرد . روزنامه گاردین نیز دعوت از ایران برای گفت‌وگو درباره آینده سوریه را تغییری بسیار مهم در سیاست آمریکا و هم‌پیمانان غربی و عربی این کشور قلمداد کرد، سیاستی که «موجب قوت قلب بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، خواهد شد.»
واقعیت قضیه این است که پس از گذشت حدود پنج سال از بحرانی که کشورهای غربی – عربی علیه سوریه به منظور تضعیف محور مقاومت به وجود آوردند همه کشورها پی بردند بدون حضور مستقیم ایران در هر گونه مذاکره ای، امکان پیشرفت برای حل یا توافق برای حل آن بحران غیرممکن است.
۲ – ایران همچنان که پیش از این نیز بارها تاکید کرده بود بدون پذیرفتن هیچ پیش شرطی در این مذاکرات شرکت کرد هرچند برخی کشورهای غربی و عربی چنین بیان می‌کردند که هدف نهایی از مذاکرات، رسیدن به یک زمان‌بندی برای کنار رفتن بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه از قدرت است، اما مواضع ایران و روسیه درباره این موضوع، سبب شد آنها نتوانند در مسیر مورد نظر خود به موفقیت دست پیدا کنند. به این ترتیب، نشست وین با انتشار بیانیه‌ای ۹ ماده‌ای، به کار خود پایان داد. بیانیه‌ای که در آن هیچ سخنی از برکناری اسد به میان نیامده است. از جمله مهم ترین بخشهای این بیانیه، حفظ حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی و وحدت ملی سوریه، تشکیل دولتی قابل اعتماد، فراگیر و غیرفرقه‌ای پس از تدوین قانون اساسی جدید، برگزاری انتخاباتی با شرکت همه مردم سوریه از جمله همه اقوام و فرق کشور و بهبود شرایط دسترسی سازمان‌های امدادی بشردوستانه به سوری‌ها در داخل و خارج سوریه بوده است.
۳ – طرح ایران برای حل بحران سوریه از ابتدای بحران این کشور، بر دو اصل اساسی یعنی مبارزه با تروریسم و سپردن امور دولت سوریه به رای مردم استوار است. اصولی که از یکسو به دنبال نابودی گروه‌های تروریستی و از سوی دیگر مراجعه به صندوق آراء برای تشکیل دولتی که برآیند اراده مردم سوریه بدون دخالت بیگانگان باشد، است. چرا که معنی ندارد کشورهای دیگر برای دولت قانونی یک کشور تعیین تکلیف کنند. موضوعی که رهبرمعظم انقلاب نیز مورد تاکید قرار دادند و فرمودند: «ما معتقدیم معنی ندارد کشورهای دیگر دور هم جمع شوند و راجع به یک نظام حکومتی و رئیس آن حکومت تصمیم بگیرند؛ این بدعتی خطرناک است که هیچ حکومتی در جهان اجرای آن را درباره خود نمی پذیرد.»
نتیجه آنکه ایران کشور مهم منطقه است و همیشه برای حل سیاسی بحران‌های منطقه‌ای تلاش کرده است. امروز همگان اعتراف می‌کنند که مشارکت جمهوری اسلامی در نشست وین به امنیت منطقه کمک می‌کند و تأثیر مثبتی در روند مذاکرات سیاسی حل بحران سوریه دارد. تحولات اخیر و اوضاع میدانی سوریه، کشورهای مداخله گر در بحران سوریه را مجبور به پذیرش این واقعیت کرده است. آنها دیگر قادر به تداوم جنگ در سوریه نیستند و این امر سرآغاز گفتگوهای سیاسی برای یافتن راه حل واقعی برای بحران‌های منطقه‌ای به خصوص سوریه است. (خ-۱۲۷۲)
