یکی از مهم ترین اتفاقات اخیر که آینده مسائل خاورمیانه را متاثر خواهد کرد ناکامی حزب عدالت و توسعه در کسب حد نصاب آرا جهت تشکیل دولت بود. در انتخابات اخیر پارلمان ترکیه، حزب اردوغان برای اولین بار طی ۱۳ سال اخیر، نتوانست اکثریت کرسیهای مجلس را تصاحب کند و برای انتخاب کابینه دولت نیازمند ائتلاف با سایر احزاب شد.
در این انتخابات، احزاب عدالت و توسعه، خلق جمهوریخواه، حرکت ملی، و دموکرات خلقها به ترتیب حدود ۴۱، ۲۵، ۱۶ و ۱۳ درصد آرای شرکتکنندگان در انتخابات پارلمانی این کشور را به دست آوردند. حزب عدالت و توسعه در این سالها فارغ از مشکلات داخلی همچون مسائل کردها و تبدیل کردن ترکیه به بزرگترین زندان خبرنگاران جهان، در حوزه سیاست خارجه دچار تناقضهای بسیاری بود که در نهایت هم دچار نوعی انزوای سیاسی گشت واین موضوع در کنار مخالفتهای درونی علیه سیاستهای دولت توانست اعتماد مردم نسبت به حزب حاکم را کاهش دهد.
در عرصه بین الملل، ترکیه تلاشهای بسیاری کرد تا خود را بیشتر به جهان بشناساند و به نوعی ترکیه را اروپای خاورمیانه معرفی کند و در این راستا هر چند موفقیتهایی نیز بدست آورد ولی اوج ناکامی اردوغان و دوستانش را باید در از دست دادن دولتهای برخاسته از بیداری اسلامی در تونس و مصر دانست. ظرفیت چند ده ساله اخوانالمسلمین که یکی از امیدهای اردوغان برای افزایش نفوذ سیاسی تلقی میشد ظرف مدتی کوتاه بر باد رفت و دولتهای نزدیک به اردوغان یکی پس از دیگری سقوط کردند تا رویای سرمداران حزب حاکم به کابوس تبدیل شود.
در ادامه ناکامیها تصمیم غلط و خصمانه ترکیه در قبال حمایت از معارضین سوریه که به تازگی نیز اسناد و فیلمهای مرتبط با آن منتشر شده است تیر خلاصی برای انزوای مطلق این کشور در عرصه سیاستهای منطقهای بود. قطعا یکی از دلایل پیروزی احزاب کرد را باید در نارضایتی استانهای مرزی از کمک ترکیه به بحران سوریه جست و جو کرد. همه این اتفاقات در کنار حمایت ترکیه از رقیب همیشگی خود عربستان در حمله به مردم مظلوم یمن که به علت کاهش اقتدار سیاسی صورت پذیرفت، پایههای اعتماد ملی به دولت حاکم را کاهش داد و در کنار سیاستهای ناقص درونی پس از ۱۳ سال اقتدار حزب عدالت و توسعه در هم شکست. این اتفاق تاثیر بسزایی بر اوضاع منطقه و به خصوص شرایط حمایتی از تروریسم خواهد گذاشت و زنگ خطرها در مورد بیداری افکار عمومی ملتهای مسلمان را به صدا در خواهد آورد. (خ-۱۲۵۸)