اعلامیه ی اساتید و فضلای حوزه علمیه قم بمناسبت فاجعه ی خونین دوشنبه ۲۹ محرم ۹۸
در تاریخ ۱۳۵۶/۱۰/۲۲
انا لله و انا الیه راجعون
فاجعه ی خونین قم که در روز دوشنبه ۲۹ محرم ۱۳۹۸ برابر نوزدهم دیماه ۱۳۵۶ هجری پدید آمد، به دنبال مطالب توهین‌آمیزی بود که در روزنامه اطلاعات به مقدسات اسلام و مراجع عظام دامت اظلالهم بخصوص مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت‌الله العظمی آقای خمینی مدظله العالی شده بود، موجب نگرانی و هیجان شدید همگان گردید. بلافاصله به دستور مراجع تمامی درسهای حوزه ی علمیه تعطیل شد و مسلمانان شریف و غیور شهرستان قم به حمایت از مذهب و پشتیبانی از مراجع بزرگ، دست از کار کشیده، بازار و خیابانها را عموماً تعطیل کردند. آقایان طلاب علوم دینیه و مردم محترم با نهایت نظم و آرامش به منازل مراجع عظام و بعضی از علما و مدرسین رفتند و هر کدام از آقایان معظم به نوبه ی خود بیاناتی پیرامون حقایق جاری ایراد فرموده، متحداً مخالفت خود را با قوانین ضد اسلامی ابراز داشتند. جمعیت به هنگام حرکت به طرف منزل برخی دیگر از اساتید با آنکه در کمال نظم و آرامش بودند، ناگهان مورد حمله ی کماندوها و مأمورین مسلح دولت قرار گرفتند و آنان بدون کمترین بهانه‌ای آتش به روی مردم بی گناه گشوده و به کوچک و بزرگ رحم نکرده، حتی کودکان و نوجوانان را مورد حمله قرار دادند و اولین فدایی یک کودک «سیزده ساله» بود و صدای شلیک گلوله چند ساعت در فضای پایگاه تشیع شهر مقدس و مذهبی قم به گوش می‌رسید و بالنتیجه گروه زیادی از طلاب و مؤمنین کشته شدند و جمع کثیری مجروح و مصدوم گردیدند و تاکنون تعداد مقتولین بطور دقیق معلوم نشده است، زیرا پلیس و مأمورین مسلح، اجساد را بالاجبار گرفته و حتی کسانی را که در بیمارستان جان دادند در اختیار گرفتند و بازماندگان آنها که برای گرفتن جنازه‌ها مراجعت می‌کردند با خشونت پلیس و مأمورین مسلح روبرو می‌شدند و تا روزهای بعد در قسمت عمده ی شهر حتی به عابرین بدون جهت حمله نموده آنان را مضروب ساختند و به حدی که شهر را ترس و وحشت فرا گرفته بود. متأسفانه مطبوعات مثل همیشه حقایق را وارونه جلوه داده و برای مشوب کردن اذهان عمومی اطلاعاتی را نوشته و می‌نویسند. آیا این است معنای آزادی و دموکراسی و طرفداری از حقوق بشر که هیأت حاکمه از آن دم می‌زند؟! آیا این همه جنایات و خونریزی که در این چند روز مأمورین مسلحش مرتکب شدند، چگونه توجیه می‌نماید؟! آیا حمله ی مسلحانه و به آتش بستن عده‌ای بی گناه که با کمال نظم و آرامش در حرکت بودند، طرفداری از حقوق بشر است؟! آیا فضای باز سیاسی همین است که اگر کسانی به مطالب غیرواقعی روزنامه اعتراض کنند در برابر گلوله قرار گیرند؟! آیا اگر مردمی برای دفاع از حریم مقدس اسلام در کمال آرامش به منزل زعمای دینی رفتند و اظهار تظلم نمودند باید به آتش بسته شوند؟! ما ضمن تسلیت به پیشگاه مقدس ولی عصر ارواحنا له الفداء و عالم روحانیت و عموم مسلمین بدین وسیله مراتب انزجار و تنفر شدید خود را از این اعمال وحشیانه و مجریان این جنایات ابراز داشته، توفیق عموم ملل مسلمان را در دفاع از حریم مقدس اسلام از خداوند بزرگ مسألت داریم. والی الله المتشکی.
ابوالفضل النجفی الخوانساری ، جواد تبریزی، الاحقر محمد حسین مسجد جامعی، الاحقر محمد شاه آبادی عفی عنه، سید موسی شبیری زنجانی، علی المشکینی، ناصر مکارم، حسین النوری، محسن حرم پناهی ، محمد حسن المرتضوی النگرودی، محمد تقی ستوده، علی احمدی میانجی، عبدالله جوادی، محمد محمدی گیلانی ، غلامرضا صلواتی، حسین راستی کاشانی ، سید عبدالرسول شریعتمداری، محمد یزدی، محمد تقی مصباح، محسن دوزدوزانی ، حسن حسن‌زاده، حسین مظاهری، سیدعلی محقق، یحیی انصاری، یوسف صانعی ، سید محمد حسینی کاشانی، حسن تهرانی، محمد مؤمن، سید حسن طاهری، رضا توسلی، محمد علی شرعی، محمد علی فیض، محفوظی، مرتضی بنی فضل ، محمد علی گرامی، علی اکبر مسعودی ، سید ابوالفضل موسوی زنجانی.
۲۲/۱۰/۱۳۵۶
