بیانیه حوزه علمیه قم درباره فجایع مدرسه فیضیه و ۱۵ خرداد
مورخ ۱۱/۸/۱۳۴۲
ملت مسلمان ایران و مردم آزاده ی جهان!
به طوری که اطلاع دارید هیأت حاکمه مزدور از دوم فروردین ماه سال جاری چنگال خود را به خون ملت مسلمان ایران بالاخص روحانیون آغشته کرده و قوانین مملکت را که خود بر آن تکیه زده و برای ادامه حکومت غیرقانونی خود دم از آن می‌زند، زیر پا گذاشته است. روز شهادت امام صادق(ع) مأمورین خود را با لباس مبدل به مدرسه فیضیه ریخته و آن صحنه رقتبار را به وجود آورد. هنوز خون شهدا و مجروحین مدرسه فیضیه قم خشک نشده بود که کارت تحصیلی رسمی طلاب علوم دینی که به آنان داده و آنها را قانوناً مانند سایر دانشجویان معاف از خدمت سربازی شناخته بود، بی اعتبار تلقی کرده و بر خلاف مقررات به سربازخانه کشید و مانع ادامه تحصیل آنان شده است. روز دوازدهم محرم‌الحرام حضرت آیت‌الله العظمی آقای خمینی مدظله را دستگیر و علمای اعلام و گویندگان بزرگ تهران و شهرستانها را به زندان‌ها روانه کرد و جواب احساسات پاک مذهبی مردم را با گلوله و رگبار مسلسل دادند و در تهران و قم و تبریز و شیراز و سایر شهرستانها هزاران نفر را به خاک و خون کشیدند و مردم بی گناه را نیمه جان در زیر خاک مدفون ساختند و حتی از اقامه مجلس فاتحه برای عزیزان و شهدای فضیلت این ملت جلوگیری کردند و هر کجا صدای تلاوت قرآن بلند شد با سرنیزه کوبیدند و هنوز هم مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت‌الله خمینی بر خلاف تقاضای شدید عمومی آزاد نشده‌اند. برای اغفال مردم آزاد جهان و سرپوشی جنایات، انتصاباتی به صورت انتخابات انجام دادند و میلیونها پول این ملت ستم دیده و فقیر را به هدر دادند. حضرات آیات الله العظام آقای شریعتمداری و میلانی و نجفی دامت برکاتهم را که برای حفظ حرمت و اعتراض به گرفتاری آیت‌الله خمینی مدظله و سایر علما و گویندگان و زندانیان به تهران مهاجرت کرده بودند، پس از مدتها مذاکرات با فشار و اجبار به محلهای خود عودت دادند. حضرت آیت‌الله طالقانی و رجال مذهبی و اساتید بزرگ دانشگاه و دانشجویان عزیز ما را جلب و به جرم طرفداری از قانون اساسی در دادگاه نظامی محاکمه می‌کنند و قبلاً مردانی را که به نفع دستگاه حاکمه اقرار و اعتراف به دروغ نکرده بودند، کشتند تا اینکه نفسها در سینه خفه شده و کسی حق دم زدن از حق و آزادی که امری فطری و خدادادی است (نداشته) باشد.
دستگاه، خوب تشخیص داده که سد راه آمال آن روحانیت و بالاخص حوزه علمیه قم و مراجع مبارز آن است. باید به هر حیله و دسیسه این سد شکسته شود و برای نیل به مقصد شوم خود به هر عمل غیرانسانی متوسل شده و هر قانونی را زیر پا می‌گذارد و اخیراً که به خیال فاسد خود همه صداها را خاموش کرده و جز حکومت پلیسی قدرتی در کشور ایران دیده نمی‌شود، باز دست از مرکز روحانیت (قم) برنمی‌دارد. گاهی شبنامه‌هایی به کمک بعضی از عناصر کثیف به نام «مصلحین» حوزه علمیه قم را در فشار گذاشته و بدون مراعات قانون به مأمورین شهربانی، دستور اخراج طلاب را از مدرسه می‌دهد و تا به حال سه مرتبه در حدود سی نفر افسر شهربانی و مأمورین مسلح به مدرسه ریخته، گاهی تهدید کرده و گاهی درهای مدرسه را بسته و اخیراً با کمال وقاحت اثاثیه طلاب را از حجرات بیرون ریختند و کبوتران حرم را از آشیان آواره نمودند و با اندک تکانی می‌خواستند غائله سابق مدرسه فیضیه را تجدید و روحانیان محترم را هدف گلوله قرار دهند. برادران ایمانی، ما طلاب حوزه علمیه قم، که فعلاً در زیر قدرت سرنیزه در خفقان به سر می‌بریم، شکایت خود را به پیشگاه خداوند متعال و حضرت ولی عصر ارواحنافداه تقدیم و به ملت مسلمان ایران ابلاغ می‌داریم. با امیدواری به فضل خداوند از شما مسلمانان استمداد می‌جوییم.
معلوم می‌شود دستگاه جبار تصمیم گرفته است برای اجرای مقاصد شوم خود از هیچ عملی فورگذاری نکند. ما مکرر در این باره به مراجع عظام خود مراجعه کردیم و معظم لهم از راه قانونی اقدامات نمودند ولی چه فایده، طرف خطاب آیات عظام کسانی است که نه با خدا ارتباط دارند، نه مسؤولیت وجدانی را قائلند و نه قانون را محترم می‌شمارند. قول می‌دهند، عمل نمی‌کنند، وعده می‌دهند، دروغ می‌گویند. با این وصف مراجع عظام برای اینکه بهانه به دست عمال جور ندهند ما را امر به آرامش و سکوت فرمودند. ما هم به احترام آنان و مراعات نظم عمومی در کمال ناراحتی به سر می‌بریم و می‌سوزیم و می‌سازیم، ولی اطمینان داریم که «ان ربک لبالمرصاد» ما یقین داریم که «ولا تحسبن الله غافلاً عما یعمل الظالمون». ما می‌دانیم که خشم ملت و غیرت مسلمانان آرام نخواهد گرفت و جز با به دست آوردن حکومت حق و عدالت از پا نخواهد نشست. ما فعلاً در زیر شکنجه‌های فوق‌العاده دادسرا و شهربانی و به قول خودشان مأمورین معذور در فشاریم. ملت آزاد ایران! این حملات ناجوانمردانه که به حسب ظاهر متوجه مدرسه حجتیه است گوشه‌ای از آن تصمیمات وسیع و دامنه‌داری است که حکومت جابر نقشه آن را از مدتها پیش ترسیم نموده است و به تدریج می‌خواهد آن را عملی سازد و کم کم عموم حوزه‌های علمی و جوامع دینی را فرا خواهد گرفت. ما بدین وسیله اعلام خطر می‌نماییم و فعلاً ملجای جز خدا و چاره‌ای جز بیان حال نداریم.
۱۵/ رجب/ ۱۳۸۳
۱۱/۸/۱۳۴۲
